හෙළු කකුල්..(??)

ආදර නංගි වෙත (ඩිවෝස් බයික් එකේ යන),

මට ඊයේ කියන්න අමතක උනා ඔයා වැඩ ඇරෙන්න කලින් මට යන්න වෙනවයි කියන එක ගැන. ඒ ගැන අහිතක් කොහොමත් නැතිව ඇති. මොකද මම වෙනදටත් ඔයාට කියල යන එකක්යැ. ඒ උනාට මම බස් හෝල්ට් එකට වෙලා ඉන්දැද්දී, ඔපිසීයේ ගේට්ටුවෙන් පිටවෙලා, රෑං ගාලා ඩිවෝස් බයික් එකේ නැගල එන ඔයා දැක්කම මට ඇත්තටම දුක හිතුනා ඇයි අනේ මම මේ ගැනීට කියල ආවේ නැත්තෙ කියලා. එහෙම කියල ආවනං මේ මලකෙලිය වෙන්නෑනේ සුදෝ. අනේ මන්ද මට කියන්නත් මොකක්ද වගේ. ඊයේ හැන්දෑවේ මගේ මූණ ඉස්සරහිං කිරිල්ලියක් වගේ ඔයා බයික් එකේ ඉගිල්ලිල යන කොට මගේ දිහා බලල හිනා උනාම, මට ඔයාගේ මුණ දිහා හරියට බලන්න බැරි වෙච්ච එක ගැන හරිම දුකයි. විකාරයි කියන්නේ ඔයා මගේ මූණ දිහාම බලාගෙන ගිය එක නේ. මගේ ඇස් දෙක නං ඔයා දුර ඉදම්ම එන කොට ඒක මීටර් කරගෙනයි හිටියේ.

ඒ උනාට මොන මොහොතෙවත් මගේ ඇස් දෙක ඔයාගේ සුදු කකුල් දෙකෙන් අයින් කරගන්න බැරි උනා නෙව. මේක මගේ වල් හිත කියල හිත හදාගන්න විතරයි මට ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ. අනේ මන්ද වෙච්චි විලි සංගේ නැති වැඩේ හින්දා මට හෙට ඔයාගේ මූණ බලන්නත් මොකක්ද වගේ. (කකුල් දෙකමයි බලන්න හිතෙන්නේ). අනේ සුදෝ ආයේ වැඩ ඇරිල යන කොට මට කලින් යන්න හොදේ.. නැත්නං මට බුදු සරණයි.

ස්කුටියේ නැගල රැලි සාය ඇදං රෑං ගාල යන ඔයාගේ සාය දෙපැත්තෙන් හුළගේ යන විත්තියක්, මේ අබල් ඩබල් වෙවි බයිසිකල් පදින ඔයාට තේරෙන එකක්යැ. සාය උඩම යනවා අනේ.. හරියට බාගෙට කපපු මාලුවෙක් රෙද්දකින් වහල තට්ටුවක් උඩ තියාගෙන වගේ. ඔයා කකුල් දෙක බයිසිකලේ තට්ටුව උඩ තියන් යන කොට අනේ මන්ද මටනං මොකවත් පේන්නෑ. කකුල් දෙක හෙළුවෙන් යන එක විතරමයි පේන්නේ. ඔයාට ලැජ්ජ නැද්ද අනේ. වටේ පිටේ මිනිස්සුත් බලනවා.. රෙද්ද හුළගේ යන කොට. මොකද ඉතිං යස අගේට කෙල්ලගේ ගල් දෙක පේනවා නෙව. කොල්ලොත් එකයි නාකිත් එකයි. තොල කට ලෙව කකා ඇස් දෙක පුළුවන් තරං කකුල් දෙක පස්සෙම දුවල තමා නවත්තන්නේ. ඒක බලං හිටියම තමා තේරෙන්නේ කකුල් දෙක දිහා බලන මිනිහා හරියට රොබෝ කෙනෙක් වගේ මූණ ස්ලෝමෝෂන් එකේ හරවගෙන බලන හැටි. 

ඒ යක්කු හිනාවෙනවත් එක්ක. ඒත් ඔයාට තේරෙන එකක්යැ. ඔයා හිතන්නේ ඔයාගේ මූණ දිහා බලල හිනාවෙනවයි කියල නේද? එහෙම නෙමෙයි අනේ.. ඔය කකුල් දෙක දිහා බලලයි හිනා වෙන්නේ.

ඔයාගේ කකුල් දෙකනං පුස්ටිමත්ව, සුදට සුදේ, ගාපු ෆෙයාර් ඇන්ඩ් ලව්ලි පිහිටෙන් ලප කැලැල් නැතිව දිලිහෙන කොට, හුළගේ යන සාය අස්සෙන් පේන හෙළු කකුල් දෙක කොයි තරං ලස්සනද? ඒත් අනේ ඔය ඩිවෝස් බයික් එකේ යන සමහර ගෑනු සාය ඇන්දම, ඒක හුළගට ගිහිල්ල පේන, මස්තබාල්දු වෙච්චි, කොටුරූල් වැට්ච්චි, එක එක ජරස්ත ලප තියෙන කකුල් දැක්කම නං ඔක්කාරෙටත් එනවා. ඒ වෙලාවට තමා ඔය ස්කූටි හදපු උන්ගේ අම්මලත් එක්කත් හිතේ කෝන්තරයක් ඇති වෙන්නේ. සමහර උන්, ටයිට් ස්කර්ට් ගහල ඕක පැදං යන කොට, මට නං අනේ පාරේ දිගා වෙලා නිම්නය බලන්න හිතෙනවා. හරියට අන්නතයට යන කං අනුකලනය කර කර ඉන්නවා වගේ. කරුවලට මක්කවත් පේන එකක්යැ. දිගටම අදුරු ගුහාවක් අස්සක ඇස් දෙක රිංගනවා විතරයි පේන්නේ. ඒකෙන් ඇති වැඩක් නෑ. එක්කෝ අනිත් දවසේ අපිව අමාරුවේ නොදා කකුල ඉස්සරහිං ස්පොට් ලයිට් එකක් හයි කරගත්තනං කොහොමද, සෝයි නේද?

අපේ හිතේ හැංගිල තියෙන වලත්තකම එළිපිටම පේනව නංගියේ බොලා ඔය විදියට බාගෙට හෙළුවෙන් ස්කූටි පදින කොට. අපිට ඉන්න තැන අමතක වෙනවා නෙව. කරුමෙට ගෑනිවත් ළගපාතක හිටියොත් ඒකත් අමතක වෙලා ඇස් දෙක කකුල් පස්සෙන් දුවන එක දුවනවාමයි. අපි ගැනවත් හිතල මොකක් හරි ආරක්ෂක පිළිවෙලක් කරගන්ටකෝ ඔය ස්කූටි පදින වෙලාවට. 

ඔන්න බලන්නකෝ පහුගිය දොහේ, නිව්යෝක් සිටි එකේ පුටාර් එකක් පැදගෙන ගියපු ඩච් කෙල්ලෙක්ගේ සාය හොදටම කොටෙයි කියල පොලෝසියෙන් අල්ලල අවවාද කරල තිබ්බා, “නංගියේ පාරේ යන මිනිස්සු අමාරුවේ නොදා කරුණාකරල පෑන්ටියකුත් ඇදං යන්න“ යි කියලා. 

හැබෑව නේන්නං.. සුර දූතියෝ මතක් වෙනවා ඕවා පාරෙ දැක්කම. අනේ මන්ද අපේ උන්ට නං පාරේ ගෑනියෙක් හෙළුවෙන් හිටියත් කෙලින් වෙන්නේ නෑ. ඒ උනත් මොකක් හරි සාය කෑල්ලක් අගල් දෙක තුනක් උඩට ඇදුනොත් ඔන්න මෝල් කෙලින් වෙන්න ගන්නවා. ඒ හිතේ තියෙන වල් කමටයි ආසාවටයි වෙන්ටැති. මම දන්නව අනේ.. සුද්දියෝ ඔය ඕන තරං බිකිණි ගහන් පාරේ යන්නේ.. එහෙම උනයි කියල පත්තරේවත් කවදාවත් තිබුනේ නෑ නේ.. කොල්ලෝ පෝලිමට ඒ දිහා ඇස් උඩ තියන් බලන් හිටියයි කියලා. (අඩු ගානේ මාතලං වත් ඔය වගේ දේවල් කියල නෑ) ඒ උනාට ලංකාවේ කෙල්ලෙක් පොෂ් සායක් ඇදගෙන බස් එකේ යන කොට ඒක ඩිංගක් එහාට මෙහාට උනත්, පිරිමි ටික ඇස් වලට සෙක්ස් හලන් බලන් ඉන්නේ කකුල දිහා. කකුලේ දණහිසට උඩින් අරක තියෙනවයි කියල හිතාගෙනද මන්ද. කෝක උනත් පරිස්සමින් නංගියේ, ලොකු හුළගකට අහුවෙලා ඔයා සාය ඉන්දියාවත් පේන සයිස් එකටම උඩ ගියොත් බොට හරි කරදර වේවි.

ඒක නිසා මම මේ සහෝදරයෙක් වගේ කියන්නේ, අනිත් දවසේ උඹ ස්කුටියේ යනවනං එක්කෝ සාරිය ඇදං පලයං. නැත්නං කලිසං මාල්ලක් ඇදං පලයං. එතකොට ඔය කකුල් කොහේ ගියත් අපිට මොකෑ.. එහෙනං හරි නේ.. මට තාමත් ලැජ්ජයි ඕයි.. හෙට.. තමුසෙගේ මූණ ද බලන්නේ නැත්නං කකුල් දෙකද කියල හිතෙන කොට.

මීට 

දේශකයියා