Wednesday, February 27, 2013

තිසර සත්කාර

මුණුපොතේ බර බර ගාන එකත් වෙලාවකට හොදයි කියල හිතෙන්නේ ඕං මෙහෙම ඒවට තමා. අපේ කියාගන්න බෑ දැරිවිත් එක්ක මුණුපොතේ බර බර ගාමින් ඉන්න කොට මේ විවාද ගැන ආපු කතාවකින් මට සැනෙකින් පාසැල් කාලෙට යන්න පුළුවන් උනා. ඇත්ත නෙව අපි විවාද කරන්න ගියාම පට්ට බොරු, කෙල්ල ඇද බාල කොහොම හරි තර්කෙ ගොඩ දාගන්න දත් මිටි කනවා, රවලා බලනවා, ළග ඉන්නවනං අම්මප අනිත් එකාට මුණ සම්බල් වෙන්නත් දෙන්න හිතෙනවා. අනේ අනේ මහ ලොකුවට අනිත් උන්ට විවාද කොරන හැටි කියල දෙනව නේද... තව මොනාද ඉතිං කියන්න තියෙන්නේ ඔක්කෝටම කලින් විලිලැජ්ජාවක් කියල එකක තියෙන්න එපායැ.

හරි... ඔන්න මම ඒ කාලේ ඉස්කෝලේ ගියා නෙව. අපිටත් තිබුනා බොහොම අපූරු ඉස්කෝලයක්. ඔය ඉස්කෝලේ කණිෂ්ඨ විවාද කණ්ඩායම තෝරන්නේ 10 - 11 පන්ති වල ළමයිගෙන් තමා. එහෙම කරන්න අපි ඉස්සෙල්ලා විවාද සංගමයේ සාමාජිකත්වය අරගෙන සතියකට එක් දවසක් තියෙන විවාද තරග වලට සහභාගී වෙන්න ඕන. අපිව අධික්ෂණය කරන්න ගුරුතුමෙක් ඉන්නව වගේම, තත්වය පාලනය කරන්නේ එයා තමයි.. ඔය ළමයා බොරුවට අත පය දික්කරනවා වැඩියි.. මොකද ඔය ළමයි මේ මේ ආ ආ ගගා ඉන්නේ. ඔය ළමයා මොකෝ මගදි ලොප් වෙන්නේ ආදී වශයෙන් උපදෙස් එහෙම දෙනවා. එහෙම මාස තුනක් විතර ගියාම තමා පන්ති දෙකේ හාදයෝ ටික කණ්ඩායම් වලට බෙදන්නේ සර්ට ඕන විදියට. එක කණ්ඩායමකට පහක් ගානේ කණ්ඩායම් දහයක් විතර ඉන්නවා. 

ඔහොම හැදුවට පස්සේ තුණ්ඩු දාලා විවාද කරන කණ්ඩායම් දෙක බැගින් තෝරගෙන ඉවර වෙලා කතා කරන්න ඕන මාතෘකාව සර්ම දීල කියනවා හෙට සුදානං වෙන්න හවසට විවාදේ තියන්න ඕන කියලා. ඔය විදියට ඉතිං විවාද කොරන්න ගියාම මට හම්බ උන විරුද්ධ වාදියෝ විදියට ඉන්න කණ්ඩායමේ මගේ බොක්කේ උන් දෙන්නෙක් උන්නා. ඒක නිසා අපි එකතු වෙලා විරුද්ධ උනත් තොරතුරු හෙම කතා කරගෙන වැඩේට සුදානං උනා. තව එකක් කියන්න ඕන ඔය අතරේ අපි ඉතිං අපේ බාලාපරාද ගැනත් කතා කරන නිසා කන්ඩායම් දෙකේම අපි හරියට නොදන්න උනුත් ඒවා අහගෙන ඉන්නවා කියන එක අමතක උනා.

විවාදේ පටන් ගන්නයි සුදානම. අපේ මාතෘකාව.. කාන්තාවන්ට සැලකීම.. අපි පක්ෂව අරුන් විරුද්ධව.

ඕක පටන් අරගෙන බොහෝම හර බර දේශන තියාගෙන ඕං මාත් මගේ දේශනේ පටන් ගත්තා අනිත් පැත්තේ ඉන්න මගේ යාළුවට සැර උත්තරයක් දීගෙනම. ඒත් එක්කම මම අදහස් කරේ වැඩිපුරම කාන්තාවන් දිහා අපි මානුෂික විදියට බලන්න ඕන, අපේ නංගිල වගේ කියල හිතන්න ඕන, ඒ අයට නිදහසේ පාරේ බැහැල යන්න පුළුවන් වෙන්න ඕන කියලා. මේ අදහස් ටිකත් එක්කම අරුන්ගේ කන පැලෙන තර්ක වලටත් පොඩි කින්ඩි දෙක තුනක් දාලා ඕං මම නිහඩ උනා. එතකොට මගේ අතින් යෂ්ඨිය ගත්තේ අර පැත්තේ ඉන්න මම එච්චර හරියට නොදන්න බුවෙක්. මිනිහා බොහෝම අගේට විවාදෙට එන්ටර් වෙලා සිරාවටම නෙලන්න ගත්තා. ඒ මදිවට මේකා කියනවා.

“දැං බලන්න මිත්‍රවරුනි, මෙතන මට කලින් අදහස් දක්වපු දේශක සහෝදරයා අපිට පෙන්න්න උත්සාහ කරේ කාන්තාවකට නිදහසේ පාරේ බැහැල යන්න ඕන වටපිටාවක් හදන්න ඕන කියල නේද? ඒක එහෙම නේද දේශක සහෝදරයා. අපිත් හිතනවා ඒක එහෙම උනා නං හොදයි කියලා“

මම බැලුවා මේකා මගේ තර්කෙට අන්දොස් වෙලාද යකෝ මගේ ඒවා පිළිගන්නේ කියල... හෙහ්.. මාත් යස අගේට ඔළුව වනල ඒක සනාථ කරේ හොදට ටිංකිරි හිනාවකුත් දාගෙන. ඕං ඌ ආයේ පටන් ගන්නවා.

“ඉතිං මිත්‍රවරුනි, මට මේ වෙලාවේ මතක් වෙන්නේ මේ කියමන.. ඔවා දෙනු පරහට තමා සම්මතයෙහි පිහිටා සිට කියන එක. මොකද මෙතන උපාසක මහත්තුරු වගේ බොහොම හරබර විදියට තර්ක ඉදිරිපත් කරන අපේ සමහර සහෝදරයන් තමන් කරපු කියපු දේවල් අමතක කරල බොරු තර්ක ඉදිරිපත් කරන කොට වෙන කිසිවක් කියන්න උවමනා නෑ. මොකද අපේ තර්කය නිකංම ඔප්පු වෙනවා. ඔය උපාසක කියන අය හින්දා තමා කාන්තාවන්ට හිරිහැර වෙන්නේ කියලා...“

හුටා නේද? මගේ ඔළුව අනිවාර්තේ ඇතුලෙන් කැරකෙනවා වගේ දැනෙනවා. යකෝ මු වගේ පාහරයෙක්.. අරුන් ඊයේ කිව්ව මගේ සීන් එක නේද මූ ඇදල අරන් මට ගහන්නේ කියල දත් මිටි විකාගෙන මර විකාරෙන් ඌ දිහා බලන් ඉන්න එක විතරයි ඒ වෙලාවේ කරන්න පුළුවන් උනේ. කොහොම හරි දෙවෙනි වටේ මට හරියට කතා කරගන්න බැරි වෙච්චි හින්දා තෝරාගත් පස් දෙනා අතරට යන්න බැරි උනා.

මේකයි අර යකා නොකියා කිව්ව කතාව

මමයි මගේ බොක්කේ දෙන්නයි ඉස්කෝලේ ටයිම් එකේ තාප්පෙන් පැනල පිටිපස්සෙන් තියෙන රේල් පාර දිගේ ඒ ළගම තියෙන අපේ ටීචර් කෙනෙක්ගේ ගෙදර යනවා වතුර බොන්ට. වතුර බොන්ටෙයි කිව්වට එහෙමත් නෙමෙයි ලොවි කඩාගෙන එන්න තමා. ඔය රාජකාරිය සදහා එක දවසක් යන කොට වතුර බොන ටීචර්ගේ ගෙදරට යන අතුරු පාර කිට්ටු වෙද්දී අපි දැක්කා, කලින්ම ඉස්කෝලේ ඉවර වෙලා හෝ මොකක් හරි සන්තෑසියක් වෙලා හරි, වේලපහ ගෙදර බලා බඩගාන ගැල්ලමයෙක්. එයා රේල් පාරෙම අපේ ඉස්සරහට එනවා. තුන්දෙනාම දැක්කා ඒකිව. අපි ඉතිං දැක්ක ගමන් තේරුං ගත්තා කෑල්ල හොදා තමා කියලා.

“අඩෝ දේශා බොට පුළුවන් නං ඒකිට වචන දෙකක් කියපං“ පොලියා කියනවා.

“අඩෝ එහෙම නෙමෙයි උඹ අහපං නංගි කොහේද යන්නේ කියල“  ටොට්ටා කියනවා.

“හරි මම දැං ටෝක දැම්මොත් බොලා මොකද කරන්නේ“ මම ඇහුවා

“ඒක තමා යකෝ කියන්නේ තෝ වචනයක් හරි කතා කරොත් අපි තොට බීම එකක් අරන් දෙනවා“ මුන් දෙන්න මට කියනවා

“හරි මම ඔට්ටුයි“ මම කිව්වා

“අනේ පල යන්න උඹට බෑ යකෝ එහෙම දෙයක් වත් කරන්න තෝ මහ පොන්නයා“ ටොට්ටා ආවේස වෙලා කියනවා.

මටත් පට්ට මල... රේල් කොට එක එක අපි අතර පරතරය අඩු කරනවා. කෙල්ල බිම බලාගෙනම සීරුවට අඩිය තියනවා. පොඩි කෙල්ල උනාට අඩේ තිසර කෑල්ල හොදට තියෙනවා. මුං දෙන්න මාව කන්න හදනවා. හිටපිය තොපිට හොද වැඩක් කරන්න කියල මම හිතාගෙන උන්ට ඇහෙන් කිව්වා උඹල ටිකක් පස්සෙන් වරෙල්ලා කියලා. අනේ කියන්නේ මූන් ඒක අහල රේල් කොටන් දෙකකින් විතර මගේ පස්සට සෙට් උනා. දැං කෙල්ලයි මායි අතර පරතරය කොටං පහ හයක් ඇති. වටපිට බැලුවා... පරිසරය කාලගුණය යහපත්.. හරි.. දුවන්න ඕන විදිය.. ඒකත් හරි අඩි දෙකයි වමට පැන්නා හරස් පාරෙන් උඩට දිව්වා. හෙහ්. තොපිට දෙන්නං ජම්බු කියල මාත් ඩිග් ඩිග් ගගා කෙල්ලට කිට්ටු වෙච්චි හැටියෙම පට් ගාලා එක තිසරයෙක් අතගාගෙන පැන්නා ඩෝං කියල වමට.. ඒත් එක්කම මම දැක්ක ඒකිගේ ඇස් උඩ යන හැටි. තව මොනා බලන්නද හැරුනා පාරට දිව්වා උඩටම. ලෙසටම දුවලා අනිත් පැත්තෙන් ඉස්කෝලේ ගාවට පැනගෙන ඇවිල්ල ටාර් ගාලා තාප්පෙත් පැනලා පන්තියට ඇවිල්ල වාඩි උනා හති හලාගෙනම. මම දැං හිනා වෙවි අනිත් උන්ට කතාව කිව්වා. පැය භාගයක් විතර ගියත් මුං දෙන්න ආවේ නැති හින්දා මටත් බයයි. කෑවද දන්නෑ මුං දෙන්න කියලා.. ඔහොම ටික වෙලාවක් යන කොට මුන් දෙන්නත් එනවා.. හැබැයි දාඩිය දාපු ගතියක් නෑ.. ගුටි කාපු විදියකුත් නෑ.

මම දැක්ක විතරයි මුන් දෙන්න ආවේස වෙලා එක වැලට රතිඤ්ඤ කරල් පත්තු කරනව වගේ වැලට ලෙසටම කුණුහරුප කියවනවා. අනිත් උන් මාත් එක්ක උන්ට හූ තිය තිය හිනා වෙනවා. මේ අලකලංචිය අස්සේ මුන් දෙන්න අනිත් උන්ට වැද වැද කියනවා උන්ට වෙච්චි සන්තෑසිය.

“බලපං බං මූ කරන කැත වැඩ. රේල් පාරේ ආපු කෙල්ලගේ තනේ මිරිකනවනං යකෝ කියන්න එපායැ.. මූ මිරිකුවා දිව්වා. කෙල්ල උඩ ගිහිල්ල වගේ හිටියා. යකෝ සිරාවට අපිත් ගල් උනා. කරන් ඕන දේ හිතාගන්න බෑ. කෙල්ල ඉස්සරහින් දුවන්නත් බෑ. මම දකුණට පැන්නා පොලියා වමට පැන්නා. කෙල්ල කෑ ගැහුවේ නෑ බං. හැබැයි අපි දෙන්නව හොදට බලා ගත්තා. මොනාද කියන්නේ යකෝ අර මන්තර ආච්චිගේ ඉඩමේ කම්බි වැටෙන් කොහොම පැන්නද කියල හිතා ගන්න බෑ බං. කටු අකුල් තිබ්බද කියලවත් මතක නෑ.. දුවල ගිහිල්ල හැංගිල හිටියා. පස්සේ ටික වෙලාවක් බලන් ඉදලා හෙමීන් රේල් පාර ගාවට වෙලා බැලුවේ අපිව හොයනවද කියලා. මූ කොහේ හිටියද මන්ද? මම නං පන ගැහැ ගැහි යකෝ පාරේ ආවේ. අනිවා.. අපිට බඩු හම්බ වෙනවා මූ කොරන වැඩ වලට. මහ ගෙරි දේශා..තෝ මැරියං“

මේ කේස් එක එළිපිට පත්තු කරපු එකාට දීපු පෝරියල් එක ඊළග එකෙන් බලාගන්ට හොදේ..

Saturday, February 23, 2013

ෆොටෝ කෑල්ලට අඩන ලපයි සිපයි!!!

නිහඩව හිටියා නොව මාගේ වැඩක් කොරගන්නට දුන්න ඇද්දා පමණි. හුටා. මාරයා ඒකට කෙලියේය...

මාරයා නොහොත් මාගේ ද මාර පුත්තරයා වන මාරයාගේ හෝරාව නොහොත් මාගේ පට්ට ආදරණීයම බ්ලොග් කරුවා ලියන්නේ කෙප්ප බව දැන් ඕන කෙනෙකුට පැහැදිලි වී ඇතැයි සිතමි...... හෝව් හෝව්... කරුණාකර ඔබ එහෙම හිතනවානං වැරදි බව කිව යුතුයි... මාරයා අවංකවම පට්ට අව්‍යාජ පුද්ගලයෙකි, ඔහුට ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති දේ ඔහු ඒ විදියටම කියයි.. ඒ නිසයි මං ඔහුට පට්ට ආදරේ.. හැබැයි මා ඔහු දකින්නේද ආදරය කරන්නේද ඔය කෙප්ප කෙලින බලගයේදීම පමණි.

මතු පරම්පරා හතක් වුවද බ්ලොග් ලෝකයේ ඇති වූ මහා කැලඹිල්ල මොකක්ද කියා ඇසුවොත් අනිවා දෙන්න වන පිළිතුර වන්නේ මාරයගේ හොර පෝස්ට්කටුව බවයි.

ඒ මතින් පැන ගොසින් සියළුම අන්තගාමි බ්ලොග්කරුවන්, බලන්නන් , ඇතුළු එක් අයෙකු හෝ දෙදෙනෙකු ඇර උපරිමෙන්ම අන්තය සොයා ගියාහු වෙති. ඒ ගැන ඇත්තේ කනගාටුවක් හා අනුකම්පාවක් පමණි.. 

මා කුදලා ගෙන හිටියේ කියන්න දෙයක් නැතිව බව බොහෝ දෙනෙකු සිතුවද එය වැරදි බව මේ අවස්ථාවේ සදහන් කළ යුතුය. මාගේ අවශ්‍ය රාජකාරි කිහිපයක් සදහා මේ බ්ලොග් කෙරුවාව බාධාවක් ව පැවති හෙයින්, සති දෙක තුනකට මේ පැත්තේ පස් නොපාගන්න හිටිය බව කිහිප දෙනෙකු දන්නවා ඇති මුත්, එය දැන ගැනීමට පහසු වන පරිදි මාගේ අවසාන පෝස්ට්කටුවේදි ඒ ගැන පොඩි ජැක් කෑල්ලක් ගසා ඇත. දැක්කේ නැති එකෙක් ඉන්නවා නං කණ්නාඩි රැගෙන ගොස් බැලිය යුතුයි..

අත්‍යාවශ්‍ය කරුණකදීවත් මේ මාරයා මා හට නිදහසේ විසුමට ඉඩ කඩ නොදීම පිළිබදව එතුමා මා හට ලබා දීමට පොරොන්දු වූ දඩුවමම ලබා දෙන්න හිතා ගත්තෙමි. එනම් උගේ පස්ස මසා හැකි තරම් අරළු පෙති බීමට දීමයි..

හරි... අන්තගාමියෝ...සියළු දෙනාම මෙලෝ රහක් නැතිව තම තමන්ගේ පුරාජේරු කියවමින් සත්‍යය විකෘති කරමින්, විවාද කරගත්තෝ වෙති. එක් අයෙකුට තවත් අයෙකු නොදෙවෙනි ලෙසින් විවාදයට හපන් මේ අන්තවාදියෝ තමන්ගේ රෙද්ද පල්ලෙන් වැටෙන දේ ගැන නොතැකූහ. ඒ පිළිබදව අමාරුවෙන් හෝ බලා හිටි මා හට ඇත්තටම අනුකම්පාවක් ඇති විය. මේ හොර කේස් එකේදී උත්තර නොදී පලා ගියවුන්, පැත්ත පළාතේ නාපු ඈයෝ නිවටයන් ලෙස සලකනු ලැබූහ. 

එසේ වුවද ඉන් මතුව ඇති වූ සංවාද කිහිපයකදීම (පෝස්ට්කටු කිහිපයක්) එකිනෙකා දැඩිව වාද විවාද කළහ. එහෙත් මේ එක බයියෙක්වත් වාද කරන්නට දන්නේ නැති බව ඉදුරාම කිව හැකිය. වාද කිරීම යනු වාදය පටලවා ගැනීමත්, ඒ මත කරුණු කීමත් පමණක් නොව, අශ්ශිල වචනයෙන් බැන වැදීමත් පෞද්ගලික දේ ගෙන එය දඩුමුගුරු ලෙස භාවිතා කිරීමත්, දුෂ්ඨ සහගතව පෞද්ගලික අඩුපාඩු කතා කිරීමත්, පොඩි ඈයෝ මෙන් හැම තැනම බොරුවට ඇමිනෙන්න යාමත් විවාදයක් යැයි මේ ගොබ්බයන් සිතා ඒ අනුව ක්‍රියා කළහ. කෙනෙකුගේ සිත පීඩා කිරීම, පිළිකුල් සහගත වචන භාවිතය, ද්වේශ සහගත මඩ ප්‍රහාර එල්ල කර ගැනීම විවාදයක් වන්නේ නම්, ඔබද අනෙක් සියළු බොරු විවාද කරුවන් මෙන්ම මෝඩ චූන්කාරයන් වූ බව නොකියාම බැරිය. කෙනෙකුගේ සිත් රිදවා, පුද්ගලිකව මඩ ප්‍රහාර එල්ල කොට කරනු ලබන විවාදයක රසය ගැන පෞද්ගලිකව මා කනගාටු වෙමි. සිත් තැවුලට පත් සැවොම තම තමන්ගේ සිත් රිදවා ගැනීම උදෙසා ඉතා බිහිසුනු අමනොඥ වචන භාවිතා කළහ. ඔබද පඩ ෂෝ විවාද කාරයෙකු වන බව පුන පුනා ප්‍රකාශ කළාහු වෙති.

දැං මොකක්ද ඔය සිද්ධිය.... පොටෝ කෑලි තුනක්.. ඔබ ඒ පොටෝ කෑලි තුන දිහා බැලුවාද? ඔබ දුටුවේ කුමක්ද?

මා නම් දැක්කේ මෙපමණකි.

දරුවෙකු බංකරයක බංකුවක වාඩි වී බිස්කට් එකක් කන බව

දෙවන පොටෝවද එයමය

තෙවන පොටෝව එම දරුවා ඒ ආකාරයෙන්ම වෙඩි තබා ඝාතකය කර ඇති ආකාරය

ඒ ටික පේනවාද කියා ඔබම බලාගන්න.. මම  නම් දුටුවෙමි.

ප්‍රභාගේ පුතා... කව්ද කිව්වේ.. මට ඇහුනා..කව්ද කියනවා

හරි අමතක කරන්න සමහර විට එයාගේ පුතා වෙන්නත් හැකියි. මේ පොටෝ හදපුවා වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා..

ආ.. ඔව්... තව එකක්...දරුවෝ ඉන්නවද නැත්ද කියන එක අදාළ නෑ.. ඒවටත් ඔය ගොබ්බයෝ හෑලි කියල තිබ්බා.. ඒවා වැරදියි..

හරි... මම අර බොරු හෝ ඇත්ත පින්තූර ටිකෙන් දැක්ක එකම දේ දරුවෙකු ඝාතනය කිරීමක පින්තුර කතාවයි.. ඔබ එය දුටුවේ නැත්නං පොටෝ තුන අරගෙන බලන්න.. හැබැයි පුතේ ඔය පොටෝ වලට අර්ථකතන දෙන්න ලෝකේම ඒකේ එල්ලගෙන දුවන්න කෑගහන්න එපා..

රායිටෝ.. ඔන්න මං දැක්ක දේ කිව්ව නේ.. මම අමු හෙළුවෙන් ඒක දිහා බැලුවම මම දැක්කේ සැක්... පොඩි කොල්ලෙක් මරා දාලා නෙව... අමු අමුවේ..

මට ඒක පෙනුනේ මම මේ ලෝකේ ඉපදිලා, ජීවත්වෙලා, ඉගෙන ගෙන තියෙන ඔය සාමාන්‍ය බඩකඩුත්තු ටිකෙන් තමා. මොකෝ මම මහ ලොකු ප්‍රාඥයෙක් නෙමෙයි නේ.. ඒ අනුව මගේ සංවේදනයෙන් කියන්නේ ඒක අපරාදයක්.. දරුවෙක් වෙඩි තියල මරන එක අපරාදයක්..

එච්චරයි.. බොලාට අවශ්‍ය නං ඕකට සුකුරුත්තං, ඕන දෙයක් එල්ලගෙන කතා කරපල්ලා. මට කමක් නෑ.. ඕං මම දැක්ක දේ කිව්වා. එතැනින් එහාට මම කිසිම දෙයක් දන්නෙත් නෑ. දැක්කෙත් නෑ.. හරිම සරලයි. පින්තූර කතාවක්.. හැබැයි එකක්.. ඉපදිච්ච දවසේ ඉදලා මනුස්සකම වැඩ කරන නහරේ ඔළුවෙන් අයින් කරල නං කොරන්න දෙයක් නෑ.. 

ආයිත් කියන්න ඕන මේක එකම සමාජයක්.. අපි මිතුරන් සේ තම තමන්ගේ බ්ලොග් වල හොද උනත් නරක උනත් ඒවා බල බල අනේ සෝක් කතාව කිය කිය ඉන්න උන්. ඉතිං ඒ පරතරය තියාගන්න හොදම දේ තමා, තම තමන් අනෙක් අයට ඔය හොර කේස් එකේදි අශ්ශිල විදියට කතා කරපු කැත වචන ටික ඇදල ගන්න එක.. ඒක සෞඛ්‍යයට හිතකරයි. හිතත් පිරිසිදුයි.. ඔව් ඇදල ගන්න බැරිනං කොරන්න තියෙන එකම දෙයයි.. මේ මාරයාගේ හොර කේස් හින්දා උඹලට හිත් රිදෙන දේවල් කිව්ව එකට සමාවෙන්නෙයි කියල ප්‍රසිද්ධීයේ තම තමන්ගේ මගුල් වල ලියා එල්ල ගන්න එකයි.. මට නං කොහොමත් එකයි. වැදගත් නැති දේ කෙලින්ම මොලේ තියෙන රිසයිකල් බින් එකට දානවා..  එහෙනං බ්ලොග් ලොව බොග නොකර තම තමන්ගේ මගුලක් ලියා ගනිල්ලා.. මම යනවා...

Tuesday, February 19, 2013

නයි කයිද? මායා


මායා (1)

මායා, කව්ද ඔබට ඒ නම තිබ්බේ...

මගේ ප්‍රේමයේ පබළු වැල් ගෙන
පළදවන්නට හැදුව මොහොතක

මායා දෑසින් මදෙස බලා
ප්‍රේමාග්නියෙන් මා දල්වා
රතැගිලි තුඩගින් ගැටය ලිහා
බිමට දැමූවයි පබළු ලිහා

***************************************************

ඔයත් මායා (2)

සිත පතුලේ කිමිදේ සිතුවිලි බෝමා
නෙත මතුයේ රග දැක්වේ ඒ සෝබා
සිත පැටලේ නැති අරුමේ සේ මායා
මට දැනුනේ මා තුල මා තනි වූ සේයා


***************************************************


අයියෝ මෙයත් මායා (3)

සොදුරු හැගුමන්
නුඹ තුල වූ
මුසු කල බව දනිමි

මා හට.....????

නැත ඔවුන්ටත්....???

නුදුටුවෙමි එහි වෙනස
දෑස මායාවෙන් වෙලී
දුටුවෙමි
මට පමණක් ලෙස
ඔබේ හැගුමන්

මායා පටල ඉවත ට හැර
බැලුවෙමි
නුඹ, මටද.......
නැතහොත් වෙන අයෙකුටද...????
පානා සොදුරු හැගුමන්
නුදුටුවෙමි
දෑස මායාවෙන් වෙලී

***************************************************

හෙහ්.. මායාට පිංසිද්ධ වෙන්න ටික දවසකට තොලොංචි වෙන්න තමා කල්පනාව....හැක්...

Saturday, February 16, 2013

හිගන කොලිටි!! (Beggars with extreme quality)


“බලපංකෝ බං මේ වේස හිගන්නොගේ තියෙන කොලිටි, යකෝ අපිවත් එහෙම හොයන්නෑ නිකං දුන්නොත් ගිලල දානව මිසක්. හ්ම් කාපල්ලා ඔය බනිස් දෙක“

කාන්ති අක්කා එහෙම කියාගෙනම උදේ පාන්දර ඔපීසියේ දොරෙන් හති හලාගෙන එන ගමන්, එයාගේ මේසේ ගාව පුටු ඇන්දෙ කොනකට අත් බෑග් එකේ පටි දෙකෙන් තොන්ඩුව දාන්න කලින්ම, අනිත් අතේ තිබ්බ ටියුලිප් බෑග් එකෙන් උඩම තිබ්බ සිලි බෑගයේ තිබුන බනිස් දෙක මට දෙන ගමන්ම තරහෙන් කිව්වා.

සාමාන්‍යෙයන් ඕනම විහිළුවක් තහළුවක් කර ගෙන ඉන්න පුළුවන් වෙච්චි කාන්ති අක්කා, කාලෙකින් ඒ කියන්නේ මට මතක ඇති දවසක මෙහෙම මූන රතු කරගෙන, නහයෙන් අඩාගෙන ඇවිල්ල නෑ.. තරහ නොයනවත් නෙමෙයි. ඒත් උදේ පාන්දර නං හරියට දවස් තුන හතරක් පරණ සූරියකාන්ත මලක් වගේ හැමෝටම සිරික්කියත් එක්ක, ගුඩ් මෝනිං බෙද බෙද තමා එන්නේ.. අඩේ මේ සුරියකාන්ත මල පරණයි කිව්වේ මේ අපේ කාන්ති අක්කට දැං පැන්සොං යන්න වයස හරියාගෙන එන හින්දා..

“මොකෑ අක්කේ උනේ, හිගන්නෙක් අද ආදරෙයි කියලවත් කිව්වැයි“

“අනේ පල බං යන්න... අපි මෝඩයෝ බං බැලුවම“

“හා හා මොකද්ද උනේ කියන්නකෝ වද නොදී“ ඔපීසියේ ලපයි සිපයි ඔක්කොම එයාගේ මූනට එබිල එහෙම කියන කොට, ඔපීසියේ කොච්චර ඉඩ තිබ්බත්, පිටින් ආපු එකෙක් හෙම හිටියනං හිතනවා, ඔපීසියේ උං ඔක්කෝම වැඩ කොරන්නේ එක මේසෙකය කියලා.

“හිටහං වතුර ඩිංගක් බොන්න ඕන.. පාල මල්ලියෝ මට වතුර එකක් ගෙනෙං පැටියෝ“

එහෙම කියාගෙනම කාන්ති අක්කා එයාගේ පුටුවටම කියාපු පස්ස ආයි නෝ හෙලුලුම් වෙන්නම පුටුවට තියල, ආසාවෙන් හිටපු පුටු ඇන්දට හේත්තු උනා.

ගුඩුස් ගුඩුස් ගාල වතුර වීදුරුවෙන් බාගයක් විතර ගිලල දාල, දකුණු අතේ පිට පැත්තෙන් කට පිහිදල, ඒ මදිවටද මන්ද, ලේන්සුවෙනුත් කටට වයිපර් සැලකිල්ලකුත් දාගෙන, ඔන්න දැං හීන් හිනාවක් එක්ක කතාවට බහින්නයි ලෑස්තිය. අපි ඉතිං කටවල් උල් කරගෙන, පස්සවල් උස්සගෙන, සමහර ලපයි නං ඒගොල්ලන්ගේ හැට්ටේ බර අඩු කර ගන්න මේසෙ උඩින් ඒවා පතබාවගෙන ලෑස්තියි..කාන්ති අක්කා නොහොත් අපේ ආදරය දිනු වයලට් මිස්ගේ උදේ පාන්දර උනුසුම් පුවත් ටික දැන ගන්න.

උඹල දන්නවනේ මම උදේට ස්ටැන්ඩ් එකට ඇවිල්ල බස් එකට නගින්නේ නෑනේ.. පයින්ම ඇවිල්ල අර මාලක්කු පාලම ගාව කඩේ වීදියට හැරෙන පාලං ගැට්ට ගාවට වෙලා ඉන්නේ ජයම්පතියගේ ත්‍රීවිල් එක එනකං. කොහොමත් දෙතුන් දෙනෙක් ඌ එන වෙලාවට එතන ඉන්නවමයි. අපරදේ කියන්නේ ඌ සල්ලි ගන්නෙත් නෑ.. කොහොමත් ඌට මගෙන් සල්ලි ගන්න බෑ. ඇයි අපේ මහත්තයා ඌට ලෝන් එක පාස් කරල දෙන්න කොච්චර මහන්සි උනාද? ඉතිං මම පාලමේ ගැට්ට ගාවට ඇවිල්ල ඉන්න කොට, අද පාලමේ ගැට්ටෙම කඩේ වීදිය පැත්තට වෙන්න තියෙන පොඩි කොන්ක්‍රීට් කෑල්ලේ හිගන්නෙක් නිදා ගෙන හිටියා. සරමෙන් විතරක් ඇග පොරවගෙන, මිනිහගේ මල්ලම ඔළුවට තියාගෙන නිදාගෙන ඉන්න මේ වයසක මනුස්සය දැක්කම මට හිතුනේ බං අපිත් කවදා හරි බැරි වෙලාවත් මේ වගේ තත්වෙකට ආවොත්, වැස්සට තෙමි තෙමි, පින්නට වැදි වැදි අර වගේ අනාථයෙක් වගේ හීතලේ වෙව්ල වෙව්ල මහ රැයක්ම අර කොන්ක්‍රීට් එකක් උඩ නිදා ගන්න එක කොයි තරං දුකක් ද කියලයි.

එහෙම හිත හිත ඉන්න කොට, චන්දනයා බං. අර පයිප්පයගේ බ්රාන්ච් එකේ ඉන්නේ, ඌත් ආවා ජයම්පතියත් එක්ක යන්න බලාගෙන. මම ඌටත් පෙන්නුවා අර වයසක හිගන මනුස්සයා අසරණ විදියට ඉන්න හැටි. කියන්න දෙයක් නෑ බං කකුල් දෙකේම තනි කර දැලි බඩ. කොන්ඩෙත් මං හිතන්නේ අවුරුද්දකින් වත් අල්ලල නෑ.. ඌ පෙරවගෙන ඇදං හිටිය සරමත් ඒ වගේම තමා, වෙලාවට පොඩි පොඩි හිල් විතරයි තිබුනේ. වයසත් එක්ක බැලුවමනං, ඕන්නං අවුරුදු හැට පහක් විතර ඇති.

මම කතා කරේ,.... ඇත්තනේ බං, සමහර විට මේ මනුස්සයටත් අපිට වගේ දරු මල්ලෝ ඇති, ඒ ළමයි හොද තැන් වල වැඩ කරගෙන හොදට ජීවත් වෙනවත් ඇති. ඒත් බලාපං කෝ පාපේ කියන්නේ... පව් අසරණයා අර විදියට පාලං ගැට්ටක මුළු රැයක්ම නිදාගන්නවනේ. අපිටත් කවද හරි ඔය වගේ දෙයක් උනොත් එහෙම මොන තරං දුකක් විදින්න වෙනවද බං..

ඒත් මං හිතාගත්තා මම ගෙනාපු බත් දෙකෙන් දවල් බත් එක මේ මනුස්සයට දෙන්න ඕන කියලා. එතකොටම තමා මතක් උනේ, මම මස් මාළු කන්නේ නැති හින්දා මේ මනුස්සයා බත් එක ගත්තම මාළු මුකුත් නෑ කියල දැක්කම, මොනව හරි හිතුනොත්... පව් අසරණයා කියල මම ඒ අදහස හිතින් අයින් කරගෙන හිටියා. හැබැයි මම හිතාගත්ත බං හෙට උදේට එන කොට හොද ලොකු බත් එකක් හදාගෙන එන්න, ඒකට චිකන් ටිකකුයි මාළු ටිකකුයි දාගෙන ආවම මනුස්ස්යා සතුටෙන් කෑම එක කාවි නේ කියල හිතාගෙන. ඒත් බං මට අර මනුස්සයා නිදාගෙන ඉන්න විදිය දැක්කම හෙන දූකායි. මම චන්දනයත් එක්ක මේ මනුස්සයා ගැන කතා කරන එක ඌට ඇහෙන්නත් ඇති කියල හිතල, කීප වතාවක්ම බැලුවත්.. නෑ බං හොද එකෙන් මිනිහා නිදි.

මගේ හිතට ඒත් හරි නෑ බං.. මේකට මුකුත්ම දෙන්න විදියක් නෑනේ කියලා.. ඔන්න එතකොට තමා මට මතක් උනේ බං,...අපේ මහත්තයා ඊයේ පුතාට කන්නෙයි කියලා බනිස් එකකුයි, ජෑම් පාස් එකකුයි ගෙනැල්ල තිබුනා.. අපේ ඒවා අපි කෑවට කොල්ලා මේවා කන්නේ නෑ. කොල්ලා එනකොටත් රෑ වෙනවා නේ. ඒක නිසා මිනිහා බත් ම කනවා. ඔන්න උදේ එන කොට ඔය බනිස් දෙක මතක් වෙලා, මම උඹලට ගිලින්න දෙන්න පුළුවන් හින්දා ඒ දෙක කෑම බෑග් එකේ දාගෙන ආවා.

මම ඒක අරගෙන අර මනුස්සයා ළගට ගියා..

“සීයේ නිදිද??? බනිස් දෙකක් තියෙනවා දෙන්නද??“

“හ්ම්... මොනවද බනිස් කිව්වේ“

මට ඒ වෙලාවෙ බං, ඔය ජෑම් පාස් කියන එක කොච්චර කරත් මතක් උනේ නැති හින්දා කල්පනා කරල බැරිම තැන කිව්වා,

“නෑ සීයේ බනිස් දෙකක්“ කියලා

“බනිස් දෙකක්,... ක්‍රීම් බනිස්ද...... ඩබල් බනිස්ද..... පැකට් කරලද“

“නෑ සියේ බෑග් එකක දාල තියෙනනේ නිකං බනිස්“

මම මෙහෙම මේකත් එක්ක කතා කරාට ඒකා මේ වෙන කං ඇස් දෙක වහගෙනම තමයි කතා කරේ. එතකොට මට හිතුනා මූ අපි කතා කරපු ඒවත් අහගෙන ඉන්න ඇතෙයි කියලා. එහෙම හිතන කොටම මූ මට  ඇස් දෙක වහගෙනම අත දික්කරාම මම බනිස් බෑග් එක දුන්නා.. මිනිහා හෙමින් ඇගිලි වලින් බනිස් බෑග් එක මිරිකල, බලල මට කියනවා බං..

“හ්ම් හ්ම්... අරගෙන යන්න... අරගෙන යන්න“

මට ඒ වෙලාවේම මූට ඔය බනිස් දෙකෙන් ඔළුවට දමල ගහන්න හිතුනා. ඒත් ඌට නෙමෙයි බනිස් දෙක අපරාදේ හින්දා, මම ආයේ හිත හදාගෙන ආවේ කොහොම උනත් උඹල කනවනේ කියල හිතාගෙන. ආයේ නං බං මම එක හිගන්නෙකුටවත් සත පහක් දෙන්නේ නෑ.. බලපං උංගේ තියෙන කොලිටි.. උං කන්නේ පැකට් කරපු ක්‍රීම් බනිස් හරි ඩබල් බනිස් හරි විතරයි මං හිතන්නේ. බලාගෙන ගියාම බං අපි නේ හිගන්නො. ඔය අහුවෙන ඕන එකක් කනවා.

කස්ටියටම හෙන හිනා.. ඒත් ඉතිං වැඩෙත් සිරියස් තමා... හෙහ්..

කටකාර දේශකයා පැනපු ගමන් කාන්ති අක්කට කිව්වා.

“ඔව් මං හිතන්නේ ඌ පැකට් කඩපු බනිස් කන්නේ නැතිව ඇති“

එතකොට සමින්දයා කියනවා
“නෑ බං ඌ කිඹුල් බනිස්, ලොකු රෝල්ස් විතරක් කන එකෙක් වෙනනැති“

ඒක අහං හිටපු පියුමියා

“නෑ බලපං ඌට බනිස් අල්ලල බලල කොලිටි කියන්න පුළුවන්.. හොද බනිස් කාපු එකෙක් වෙන්න ඇති“

හැක හැක... උදේ ආපු හිනාව පස්සේ දොරෙන් රැව් පිළිරැව් දිදි පලා ගියේ ලොකු තැන එනවයි කියල පෙන්නන සිග්නල් එක, ඒ කියන්නේ ලොක්කගේ කියුබිකල් එකේ ලයිට්, ඒසී පත්තු කරන්න පාලයා ස්විච් බෝඩ් එක දිගේ බඩ ගාන කොට තමා...

Wednesday, February 13, 2013

ඕං ආතල්!!!

වැලංටයිං අයිං කර ගන්න බැරි විදියට අපේ සමාජය වෙළදාමට වාල් වෙච්චි යුගයක් ඇති කරේ කව්ද කියන පුරස්නය වැදගත් එකක් ද කියල මට අහන්න වෙන්නේ මේ වෙන පයිත්තියං වැඩ දිහා බැලුවම. 

ලව් රේස්, ලව් පාටි, ලව් ට්රේන්, ලව් ප්ලේන්, ලව් ඉලව් එකසිය ගානට එක එක ව්‍යාපාරික නාමත් එක්ක හැම පිස්සු චැනල් එකකම තොර තෝංචියක් නැතිව කියවෙන කොට අනේ මන්ද? මේක මොන තරං ගෙරි සමාජයක්ද කියල හිතෙනවා.. 

ඒ වගේම තමා අද සෑට වැලංටයිං ලා, තමන්ගේ පෙම්වතියගේ උපරිම සතුට ලබා ගන්න දාස් ගණන් වියදං කරගෙන නයිට් ක්ලබ් ගානේ ගිහිල්ල එළි වෙන කං බීල උදේ පාන්දර ටැක්සියක් අරන් ගෙදර ගිහිල්ල බුදියගන්න සිද්ධ වෙන දවස. 

ඒ වගේම හෙට උදේ ඉදලා, ඔය හැම දුරකතන සමාගමකට ම කෝටි ගණන් වටින එස් එම් එස්, දුරකතන ඇමතුම්, එම් එම් එම්, තව ඒවා තියෙනවා මම නොදනී, ලැබෙන දවස තව ටික වෙලාවකින් පටන් ගන්නවා. ඉතිං ඒ ගොල්ල ඒවට සුදානං වෙන්නත් එපායැ. අනික ඔය කොළඹ එහෙම තියෙන තරු හෝටල්, නයිට් කල්බ්, කැරිකේ, එහෙම හොදට සරසලා ලස්සන කොරලා සුදානං වෙලා ඉන්නවා හොදායි මළ මගුලක් වත් නොදන්න ලංකාවේ ගොබ්බ වැලංටයිංල පදුරු පිටින් එන්න ලෑස්තියි. එහෙනං හරිනේ... වැලංටයිං අද සෑ සිට වැල ඇදපුවාවේ. මම ආපු කාරණාව කියන්න එපායැ.

සාමාන්‍යෙයෙන් මම නිවාඩු පාඩු වෙලාවක් උනාම, ඒ කියන්නේ හිරගත කරන්න පෙර, අනිවාර්යෙන් යනවා මගේ හොදම මිත්තරයෙක් ඉන්න ඈත ගම්බද පළාතකට. එහේදි හම්බ වෙන සෞම්‍ය කාලගුණයයි, අළුත්ම හාලේ බතයි වැංජන ටිකයි මතක් වෙන කොටත් මට කටට කෙල උනන හන්දා, ඉස්පාසුවක් ලැබුනොත් අනිවා එහෙ යනවා.. 

බස් එකේ ගමනත් ටිකක් දුස්කරයි.. උන්දැගේ ගෙදරට යන්න තියෙන අන්තිම කිලෝමීටර් 7 යන්න නං බස් නෑ.. ඉතිං මොකක් හරි ට්‍රක් එකක, අත් ට්‍රැක්ටරයක නැගල තමා යන්න ඕන.. සමහර දවසට වාහන හතර පහක විතර යන්න වෙන වෙලා හිටන් තියෙනවා.. ඒත් කනගාටුයි පයිම්ම ගියපු දවස් හිටං තියෙනවා. පුදුම ලස්සනයි.. කදු, වංගු, තේ වතු, පහු කර ගෙන යන ඒ ගමන හරිම ආස්වාද ජනකයි.. මම අනිවාර්යෙන් පළවෙනි කිලෝමීටර් එක පයින් යනවා.. ඒක රහසක්.. 

හා කියන්නං... බස් එකෙන් බැස්සම දුර ඉදන් ආපු මට ඉතිං චූ බර වෙනව නෙව. ඕකට කියාපු තැනක් තියෙනවා මං හොයාගත්ත, ඒක, මේ ටිකක් දුර පයින් ගියාම තියෙන ගරා වැටුන බිල්ඩිමක් පස්සෙන් තියෙන්නේ. 89 කාලේ භීෂනේ හින්දා ගිනි තියපු රජයේ ගොවිජන සේවා බිල්ඩිමක්, හැබැයි ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ කළු ගැහිච්චි භීෂනේටවත් බිලි ගන්න බැරි උන බිත්ති ටික විතරයි. අඩි ගානක් උසට මානා වැවිලා. ඔක්කෝම බිත්ති කළු පාටයි. ඒත් සමහර තැං වල සෙවල වැදිල කොලපාට ඉරි තියෙනවා උඩ ඉදලම.. 

මේ මානා අතරින් තියෙනවා පොඩි ඉඩක්. ඒක ගමේ මිනිස්සු මේ බිල්ඩිම අතරින් යන්න හදාගත්ත අඩි පාර. මේ වදෙන් බේරෙන්න බැරිව වෙන්න ඇති මානා පදුරු ටික ඒ ඉඩ ලබා දිල ඇද වෙලා වැවෙන්නේ.. ඔය පදුරු අතරින් බිල්ඩිමේ පස්ස පැත්තට ගියාම තියෙනවා හෙමීට ගලා බහින ප්‍රසිද්ධ දොළක්. තනි කර පිරිසිදුයි.. නිකං එළ කිරි වගේ වතුර.. ඇත්ත බං.. නිරතම තියෙන්නේ පෙන ගහන වතුර පාරක්. 

ටිකක් වැස්ස තිබ්බ කාලෙක නං ඒ වතුර පාර ගල් වල වැදෙමින් යන කොට හොද රා කට්ටක් කටට ලං කරාම චිරිස් ගාලා විදින විදියට වතුර බිංදු විදිනවා ඇගට. ඒ සනීපෙත් තියාගෙන ඇළ අයිනේ ගහක් මුල්ලට පෝෂන පාරක් සපයන එක මාර ආතල්.. කොහොම හරි ගහට සංග්‍රහය දීල එනකොට මගේ මූන පුරාම හීතල වතුර බිංදු තියෙනවා.. ඒ මදිවට අත්වල ඉදන්.. ඊට පස්සේ හෙමීන් ආපු විදියටම පාරට ඇවිල්ල තමා ඔය මොකක් හරි එකක එල්ලිල ආයේ යන්න පටන් ගන්නේ.. 

මිත්තරයගේ ගෙදර ඉන්නේ අම්මයි තාත්තයි විතරයි.. හරිම පිළිවෙලකට තියාගත්ත පොඩි ගෙයක්. කුණු බිංදුවක් ඉඩමේ වත් නෑ.. ඉඩම තියෙන හැටියට තේ දාලා, එක එක ජාති එළවලු  වර්ග, එහෙමත් පාත්ති කරල තියෙනවා. ඒ අතර මගේ හිත ගියේම, එක සීරුවට තනි කෙලින් හතර වටේටම අතු දාගෙන වැවෙන කරාබුනැටි ගස් වල එතිල, පල බරව තියෙන ගම්මිරිස් වැල් ටිකට තමා.. ඒ ගම්මිරිස් පලදාව දැක්කම ඇති වෙන සන්තෝසෙ නං කියල වැඩක් නෑ.. 

ගේ පිටිපස්සෙන් මගේ හිතවත් දොළ ගලා යනවා. ඒ දොළ ඊට ටිකක් විතර එහායින් පස්සේ කැලේ ඇතුලට පිවිසිලා, ඒ පළාතම ජනශුන්‍ය කරල තියෙන්නේ. ඒත් කැලේ මැද්දට වෙන්නත් ගෙවල් දෙක තුනක් තියෙන විත්තිය නං මම දැං දන්නවා.. ඔය කැලෑවේ එක තැනක තියෙනවා හරිම ලස්සන තැනක්. එතන හරියට තනනිල්ලක් වගේ. ඊට එහායින් තමා කැලෑව තියෙන්නේ.. තන නිල්ල ඒ තරං ලොකු එකක් නොවුනත් පොලවේ තියෙන බෑවුම් එක්ක බැලුවම හරි විසාලට පේනවා. ඒ මතින් ඇවිද ගෙන යාම හරියට සිනිදු වෙල්වට් එකක් උඩින් ඇවිදිනව වගේ. (අපි පතනක් කියල කියන්නේ ඒ වගේ එහෙකටද මන්ද මට දැං මතක නෑ)

මම මිත්තරයත් එක්ක නොසෑහෙන්න ඔය පැත්තේ කරක් ගහන්නේ ඔය මොනා හරි ගෙඩි ජාති දෙක තුනක් කඩා ගෙන එන්න තමා ඉතිං. මිනිහ නැත්නං මම හරි තනියෙන් ඔය ඉසව්වේ කරක් ගහනවා. අඩු ගානේ ගහක් කොලක් හරි අත ගාල එන්න පුළුවන් හින්දා. ඊටත් වඩා ආසාව ඔය කැලෑවේ ඇවිදින්න. ඒක හරිම කූල් අනේ.. ගහක අත්තක් ඇගේ වැදුනත්.. ස්ස්.. සීතලයි.. හැබැයි මේ නුවර එළිය නං නෙමේ හොදේ.

එක දවසක් මම ඔය තන නිල්ල පහුකරන් කැලේට ඇතුල් වෙලා ගස් වැල් අතු පතර එහා මෙහා කරගෙන, දොළ පාර ඇදෙන දිහාට ගෑටුවේ ඔය අසිරියත් විදගන්න ඕන හින්දා. ඒත් මම ඇත්තටම දැන ගෙන හිටියේ නෑ මේ තරං ලස්සන දෙයක් ඇහැට දාගන්න හැකි වේවි කියලා.. ඔය කතා රස කරල කිව්වම අපේ සගයෝ වැල දාන්න එපා කියන හින්දා ඔන්න වැල අයින් කරල කයි පදයක් බැන්දා.. බලලම තේරුම් ගන්නකෝ.. ඔන්න මගේ වැලංටයිං පණිවිඩේ..

මල් මල් සළු පටෙන් හැඩ උනු මල්
එතනා

සන්සුන් ලෙසින් ආවයි මේ දොල
ළගටා

පිරිපුන් දේහයේ ගිනි සැර විදිනු
දැනා

නෙත් සිත් යොමු සිටියෙමි මම ඇය
දෙසටා




ඉර මද එළිය ගෙනෙනා මේ
කැලෑවේ

මින් පෙර නොදුටු මල් පිපිලා
තලාවේ

හිත ගිනි අරන් සිහි නැති උන
වෙලාවේ

මා දෙස බලන් මතුවී ජල
තලාවේ

Monday, February 11, 2013

කී බෝඩ් තොගයක් අවශ්‍යව ඇත!!!


මල්ලි මොකද හුග දවසකින් දැක්කේ නැත්තේ... ගෙට්ටුවෙන් පස්සෙම මං හිතන්නේ

blog eke da? Mata keybrd ekak naha bn. Itin khmada kotanne.

උඹ වගේ මැට්ටෙක්.. හහහ්

අඩෝ කී බෝඩ් නැතුව අතිංද අදින්න්

මම අයියලගෙ ගෙදර ආව බං

උම වගේ එකෙක්.. හිටපිය තොට හොදවයින් එකක් දෙන්නං...

පන බෙරගෙන දුවමිං

හෙහ්... ලැජ්ජ නැත්ද බං කීබෝඩ් එක නෑ කියන්නේ. හරියට බෙන්ස් එක තියෙනවා රෝදේ ඇන ටික නෑ වගේ නෙව

වෙන මුනා කියන්නද බං
ඇත්තනේ ඉතිං

ඉතිං උඹ කී බෝඩ් එක ගන්නැත්තේ අම්මට බයට නේ

ඔව් බං
ගෙනාවත් එකත් පොලේ ගහනව සුවර්

උඹට තියෙන්නේ එකක් අරං අම්ම එන කොට හංගගන්න නැත්ද මං අහන්නේ

ගෙදර කැඩුනු කීබොඩ් 3යි බං

අජෝව්... තෝ මහ නෙට් පප්පෙක් නෙව... හිතාගත්තැකි.. වැඩ කිඩ ටික... දැං ඉතිං අනාගත බලාපොරොත්තුව මොකක්ද කී බෝඩ් එක ගැන

මං ලොකු උනාම ගන්නො
:ප්

ආ... අමතක උනා තෝ තාම කොටා කියල

නෑ බොල ලොකු වෙලා රස්සවක් කරන කාලෙක් ගන්නො
:ප්

එතකං

එතකං ඉතිං අනුංගෙ පහනෙන් එලිය බලමි

අයියලගේ ගෙදර යනවා... සෑට සෑට හොරෙන් පෝන රාජයාගෙන් යනවා.. එහෙම නේ

අන්න හරී

හැබැයි පුතෝ දැං හිතාගනිං ඔන්න මේ ටික ඔක්කොම දානවා හරිනේ... කාටත් දැනගන්න තෝ ගැන. කාලෙකින් බයිට් පාරක් ලැබුනෙන් නෑ

අඩෝ
අඩෝ
එප එපා

නෑ නෑ දානවා...

අඩේ

ඇයි අඩනවද??අල්ලස් දීපන් එහෙනං. පරණ කී බෝඩ් 4 ක් ඕන

දෙඤ්ඤං

ඉතිං තෝ ගාව තුනයි නේ තියෙන්නේ

දැම්මත් අවුල් නෑ බං
මාව දන්නෙ මුකෙක්වත් මෙකෙ නෑ
අලුතෙන් එකක් ගෙන්ඩ විතරඉ තියෙන්නෙ
පරන කැඩුනු තත්වෙට සනිකෙං යනවා
:ප්

එහෙනං හෙට හතරක් පුළුවන් නේ

බෑ

අජෝව් බොරු කරන්න එපා

අල්ලස් ගන්න උංට එහෙමයි අපි

හෙහ්... දැං උඹ හිතන්නේ උඹ දන්න එකෙක් වත් නෑ කියලද

නෑ තමයි
:ප්

එහෙනං දානවා

මගෙ මුකෑ

හැබැයි මෙන්න මේකේ

මුකේ

deshakaya.blogspot.com

අම්ම ගෑයි බැට් එකෙන්
අඩේ

හරි විනාඩි 10 කින් බලපං... එහෙනං.. කී බෝඩ් තොගයක් අවශ්‍යව ඇත. කියල දාන්නේ

ඔන්න ඔහොමයි උනේ.. මේ දේශකයා එක්තරා පොරක් සමග මුණූ පොතේ මීට ස්වල්ප වේලාවකට පෙර කරන ලද චැට් කෑල්ලකි.. එනයින් මේ පුද්ගලයා කව්රුද යන්න කිසිවෙක් නොදන්නා බව පවසන හෙයින් පොරගේ තරම තේරුම් ගැනීම උදෙසා සද්භාවයෙන් යුතුව මෙය දමමි.. රතු පාට අකුරින් දේශකයාගේ ප්‍රකාශත්, නිල් පැහැයෙන් අදාළ කොටාගේ ප්‍රකාශත් සදහන් කර ඇත.

Friday, February 8, 2013

නිවන් සැප ලැබේවා!!!!

කදුලු දකින්නෝ... නිතර අඩන්නේ
සතුට සොයන්නෝ... නිතර තැවෙන්නේ
මගුල සොයන්නෝ... නිතර සොයන්නේ
නිවනට යන්නෝ... නිති සැනසෙන්නේ

ඔන්න ධර්ම දේශනාවක් පවත්වන්ට කියල හිතාගෙන පොඩි කවි කෑල්ලක් එහෙම ලියලා, හිතට වදින විදියට මොනවා හරි ලියන්න ඕන කියල හිතුනේ, මේ අපේ මනසින් දිවියට ලියන ගයානි හින්දා.

ගයානි කියනවා එයාගේ ජීවිතේ එයා ජය ගත්තේ බෞද්ධ දර්ශනය නිසාය කියලා. අනෙක් එක ඒක හින්දම එයා බෞද්ධ දර්ශනයට ඉමහත් ඇල්මක් දක්වන බවත් මට මේ මෑතකදී ප්‍රකාශ කොරා.

ඉතිං ආයුබෝවන්ඩ මම නං ඔය බෞද්ධ දර්ශනය කියන මහ මෙර ළග ඉන්න සුට්ටං බට්ටිච්චෙක් වෙච්චි කොට අමුතුවෙන් දර්ශන දාන්න ඕන නෑ නෙව. 

ඒත් මට මේ හලාල් හරාම් පුරස්නෙත් එක්කම හිතේ නොයෙකුත් වාද විවාද තිබුනා. මොකද අපි ඇත්තටම යම් කිසි ආගමක දේශනා කරන ලද ධර්මය ඒ විදියටම පිළිපදිනවද කියන කාරණය ගැන. 

අනෙක් එක මතකද ගිය අවුරුද්දේ කපිලවස්තු මහා නිධන් රාජයා ලංකාවට ගෙනැල්ලා දෙපතුලක් දෙපතුලක් ගානේ වන්දන්න කොයි තරං මහන්සි උනාද කියල. අපරාදේ කියන්න බෑ කියන සැනින් සුදු ඇදුමක් දාගෙන විජහට දුවගෙන ඇවිල්ල හැතැම්ම ගණන් දිග පෝලිං වල ලැගල යන්ත තිරිකෝණ කෑල්ලකින් ඇතුල දිහා දුර ඉදල බලා ඉදල (ලොකු එල් සී ඩී ස්කිරිඥඤ එහෙමත් දාලා තිබුනේ) මහා ශ්‍රද්ධාවෙන් සාධු නාද දී ඒකාලෝක කළ ඒ මහා ගිනිවිජ්ජුම්බරය ගැන මම කලින් ලියපු එකක් මෙතන ඇති.

හරි අපි ඒක පැත්තක දාමුකෝ... එහෙම කොහොමද පැත්තක දාන්නේ.. ගෞරව කළ යුතු දේකට පෙරලි පෙරලි වැදීම කියන දේ සාධාරණය කරන්නේ කෙසේද? ඒකත් හරියට අර අල්ලාගේ දේව නියෝජිත නබි උතුමා කුරානයේ පහල වූවායැයි කියන දේශනාව වගේ. “සත්වමස් කන්න ඕන නං, තමන් ගිනියම් වෙච්චි යකඩයක් උඩ නැගල ඒ සතාව මරන්න කියන එක“ දැං ඒ පහල වෙච්චි දේශනාව ඒ විදියටම වෙනවද? ඔන්න හලාල්... 

රත් වෙච්චි යකඩේ උඩ ඉදං සතා මරන්න

රත් කොර නිවාගත් යකඩයක් උඩ ඉදන් සතා මරන්න

යකඩයක් උඩ ඉදන් රත් වෙච්චි කූරකින් සතා මරන්න

නෑ නෑ.. යකඩ පිහියක් රත් කරලා සතා මරන්න

ඔන්න හලාලුත් උනා. ඒ කිව්වේ නබි උතුමා ඒ කාලේදි වදාළ කුරානයේ දේශනය දැං වෙනස් වෙච්චි විදිය.

එතකොට ඔය අපේ බෞද්ධයන්ටත් කියන්න දෙයක් තියෙනවා.. නිවන් සැප ලැබේවා.. කව්ද මෙහෙම කිව්වෙ.. බුදු හාමුදුරුවෝ දේශනා කළාද?

ඔව් නේ.. බුදුන් වහන්සේ දේශනා කළා.

ඇවැත්නි, නිර්වාණය ඉතා උතුම් දෙයකි එය අවබෝධ කරගන්න

මේක කාලයක් තිස්සේ වෙනස් කම් වලට භාජනය උනා. දැං තියෙන තත්වය බලන්න.. 

දැං නිර්වාණය අවබෝධ කරගන්නෙයි කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවද?? ඒ කොහොමද? මොන වෙලාවටද? අනිවාර්යයෙන් නිවන් සැප ලැබේවා කියලා කියනවා මැරිච්චි වෙලාවට..

හත්දෙයියනේ මේ ජීවිතේදි නිර්වාණය අවබෝධ කර නොගත්ත මිනිහා කොහොමද මැරිච්චි ගමන් නිවන් සැප ලබා ගන්නේ... අනිත් එක සමාජය තුල තියෙනවද නිවන් සැප ලැබේවා කියල දෙයක්.. නෑ.. 

ඒක දැං සමාජයේ පැතිරී ඇත්තේ හරියට උදේට ගුඩ් මෝනින්, රෑට ගුඩ් නයිට් වගේ පදයකට පමණයි. මැරුණම නිවන් සැප ලැබේවා!! ඒක නේ මැරිච්චි ගමන් මරණ දැන්වීමේ නිවන් සැප ලැබේවා, තොරනේ නිවන් සැප ලැබේවා.. මම දන්නවා උඹලත් මේකේ හෙඩිම දැක්කම හිතුවේ මොකෙක් හරි මැරිලයි කියල නෙව.. ආ.. බොරුද මං කියන්නේ.. 

නිර්වාණය යනු කුමක්ද?

ත්‍රිපිටකයේ ඒ ගැන සදහන් වන්නේ මෙහෙමයි, 
සූත්‍ර පිටකය, දීඝ නිකාය, මහා සතිපට්ඨාන සූත්‍රය

භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්‍ෂූන්ට කථා කර මෙසේ දේශනා කළාහුය. “මහණෙනි, සතර සතිපට්ඨාන ධර්මයෝ සත්වයන්ගේ පිරිසිඳු වීම පිණිසද , ශෝක කිරීමය, වැළපීමය, යනාදීන්ගේ ඉක්මවීම පිණිස ද, කයෙහි හා සිතෙහි හටගන්නා දුකය, යන මොවුන්ගේ දුරලීම පිණිසද , ඥාන නම් ලද ආර්ය මාර්ගයට පැමිණීම පිණිස ද, නිර්වාණය අවබෝධ කිරීම පිණිස ද, එකම මාර්ගය වන්නේය


මේ කියන්නේ මොකක්ද? 

ඔබට නිර්වාණය යනු අවබෝධ කර ගත යුතු දෙයක් මිස කිසිවෙකු පැතුමකින් පැතුවාට, කට රිදෙනකං කිව්වාට ලැබෙන දෙයක් නොවන වග නොවේද? මිනිසෙකු උපන් දා පටන් තමාගේ මරණය දක්වා කොතරම් වැරදි වැඩ කොරනවාද කියා ඔබට එක් කොලේක ලියා තැබිය හැකි යයි මා නම් විස්වාස කරන්නේ නෑ..

සමහර අවස්ථාවල මම සතියක් තුල කරන වැරදි ලියා තියන්නත් එක කොළයක් මදි වේවි මගේ හිතේ. ඒ තරං වැරදි කොරනවා.. ඒත් ඇයි අප්පා මැරිච්චි ගමන් මිනිහෙකුට නිවන් සැප ලැබෙන්නෙයි කියා කියන්නේ.. එහෙම කරන්න පුළුවන්ද? 

මම වැරදි කරපු මිනිස්සු මම මැරුණත් මට බනින එක බනිනවාමයි, “ඕකා අපායේ ගිහිල්ල ලෝදිය නොගිල්ලොත් තමා පුදුම“ කියලා. ඒ අතරේ හැමෝම අනේ අනේ ඔයාට නිවන් සැප ලැබේවා කියල කියනවා..

නිර්වාණය අවබෝධ කරගන්නේ බෞද්ධයා පමණද?

සහතිකව මම නං හිතන්නේ බෞද්ධයා පමණයි නිර්වාණය කියන සංකල්පය පිළිගන්නේ. ඒ වගේම එහි ගැඹුරු බව අප තේරුම් නොගත්තත් එය මේ ලෝකයේම තියෙන ගැඹුරුම දෙය බවයි මා නම් විස්වාස කරන්නේ. ඒත් අපි නිවනට යන මග හදාගන්නවද? ඇයි අපි අවිද්‍යාව දෙසටම ගමන් කරන්නේ..

දැං මේ ලංකාවේ බිහිවෙලා ඉන්න විචිත්‍ර ධර්ම කතිකයෝ එකාට එකා නොගැලපෙන පාරම් බාමින් විකෘති කරන්නේ කුමක්ද? සත්‍ය වශයෙන්ම ධර්මයයි, බෞද්ධ දර්ශනයයි.. අර හාමුදුරුවෝ දානේ දෙන්න ඕන මෙහෙමයි කියන කොට, අනිත් උන්නාන්සේ මෙහෙමයි කියනවා. තව එක්කෙනෙක් බෝධි පූජා තියන්න ඕනමයි කියනවා. අනෙක් උන්නාන්සේ බෝධී පූජා තියන්න ඕන මේ විදියට නෙමෙයි කියල කියනවා. 

අනේ බබෝ ඕක තේරුං ගන්නකෝ ... බුදුන් වහන්සේ තමන්ට බුදුබව ලබාගන්න සහාය දීපු ඒ ගස දිහා අනිමිස ලෝචන පූජාව පවත්වලා මොකක්ද කරේ... කළ ගුණ සැලකීම.. උන් වහන්සේ කවදාවත් පරිසරය, ගහකොළ ගැන අහිතක් හිතුවේ නෑ. එතුමාට උදව් උපකාර කළ හැම කෙනාටම කළ ගුණ සැලකීම බුදුන් සිදු කළ බව ඇත්තයි. නමුත් එහෙම උනා කියල ඇසතු ගස උන් වහන්සේ කරේ තියාගෙන හිටියද? නෑ.. ඇයි එහෙනං අපි කරේ තියාගන්නේ... ඇත්ත ගෞරව කළ යුතුයි.. ඒත් කලින් කිව්වා වගේ පෙරලි පෙරලි වදින්න ඕනද? මම දන්නෑ මම බුදු දහම විනාස කරන්න කතා කරනවද කියලා. 

ඒත් එකක් කියන්න ඕන ඔය උපාසක උපාසිකාවෝ සිල් රෙදි පොරවං කරන ඔක්කොම පිංකම් කුප්පකං වහගන්න කරන දේවල් විදියටයි මම නං දකින්නේ. පන්සලේ නම කියවෙන්නැතිනං.. ආධාර දෙනවද? ඒකත් බෝල්ඩ් කරල රවුම් කරල හාමුදුරුවෝ යකඩ කටෙන් කිව්වේ නැත්නං ඊළග ආධාර නොදී ඉන්නවා... ඒක සුවර්..

ඉතිං මම නං අද ඉදල ඕන කෙනෙකුට නිවන් සැප ලැබේවා කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවා.. එතකොටවත් තමන් මැරෙන බව තේරුම් අරන් නිර්වාණය අවබෝධ කර ගන්න ඉටු කළ යුතු මේ කරුණු කාරණා ගැනවත් දැනුවත් වීමක් ලබා ගනීවි කියල හිතලා.. එහෙනං ඔබ සැමට නිවන් සැප ලැබේවා!! ඒක නොලබන අය ස්වර්ග රාජ්‍යයට යේවා!!


නිර්වාණය අවබෝධ කරගැනීමට බබාලා මෙන්න මේවා පිළිපදින්න. ඒවා පිළිපදින්න බැරිනං ලොවෙත් නිර්වාණය අවබෝධ කර නොගන්නා බව ඉදුරාම කිව හැක..

  • ඔබේ හෘද සාක්ෂියට එකග වී එය ඔබේ මගපෙන්වන්නා බවට පත් කර ගන්න
  • එළමි සිහියෙන් කටයුතු කරන්න. තුන්දොර පවිත්‍රව තබා ගන්න. (සිත, කය, වචනය)
  • දාන, සීල, සමාධි කුසලයන් වහා වහා වඩවන්න
  • පංචේන්ද්‍රියන් සංවර කර ගන්න
  • මමත්වය ශූන්‍ය කරගන්න
ඔය මේ පාටින් දාලා තියෙන්නේ හොර කොප්පයක් හොදේ..

Thursday, February 7, 2013

වැදගත් තැනක්

ඔන්න අද නං පුතෝ අමුතු රසයක් ගැන තමා කතා කොරන්නේ, වැඩි කතා නෑ, කෙලින්ම බොක්කටම දෙනවා, පොඩිත්තක් ඔළුව නමා ගෙන අහගෙන හිටු. සුපිරි වැඩක් කොරන එකෙක් ගැනයි මේ කියන්නේ.. මේ ගැන මාතලං ගොයියට මං කලින් කිව්වා, මිනිහා තරං මම පෝසත් නැති හින්දා මොකක් හරි කොරන්නෙයි කියලා.. ඒත් කොහේද, මිනිහා ඔය චීත්ත කෑලි පස්සේ පන්නනවා විතරනේ..


යසනාත් ධම්මික බණ්ඩාර

ඔහු වෛද්‍යවරයෙක්. ඒත් ඇත්තටම කලාව ඇගේ පිහිටි හොද මනුස්සයෙක්.. ඔබ අහල තියෙනවාද “ගාන තෙල් සදුන් වරලස“ ගීතය, එම ගීතයේ ගේය පද රචකයා වන්නේද යසනාත්. එමෙන්ම ඔහුගේම ගීත සමුච්චියක් “කිදුරු ගීතය“ තැටිය නිකුත් කරල තියෙන්නේ 1998 දී. එමෙන්ම සාහිත්‍ය විචාර කලාව කෙරෙහි ඉමහත් ඇල්මක් දක්වන ඔහු ඉතාමත් ප්‍රවීණ කලාකරුවන් ගොන්න අතරට නිතැතින්ම එක් වෙනවා.

යසනාත් ධම්මික බණ්ඩාර. අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නෑ.. ඔහු යසනාත්ගේ සිතුවිලි නමින් බ්ලොගයක් පවත්වාගෙන යනවා. ගොස් බලන්න.. ඔබට වටින දෙයක් ඇත්නම් රැගෙන එන්න.. ඔහු දිරිමත් කරන්න..

ස්තුතියි. පහත තියෙන්නේ ලින්කටුව. සමහර අය නොදැක්ක හින්දා වෙනස් කරා.

Saturday, February 2, 2013

සාපයට එක්වන්න!!!


ඕං වරෝ කළු කුමාර දිස්ටි වරෝ
මහසොහොන් පිල්ලි අරන් වරෝ

වරෝ වරෝ.. නමෝ ඕං නමෝ...
පොලෝ දෙබෑ කරගෙන වරෝ
අහස කඩාගෙන හෙන ගහගෙන වරෝ
මුහුද දෙබෑ කරන් වරෝ
කළු කුමාර දිස්ටි වරෝ

සකල සිරි ලංකාවේ පයිත්තියියං මිනිහා
අනේ සිද්ධ පත්තිනි මෑනියනේ
මේකා ආගිය අතක් නැත
ආතුරයෝ විලි සංගේ නැතිව ඉන්නවා.. මගේ දෙයියෝ

මේ මිනිහා ඉන්න තැනකින් හොයල දෙන්නයි
මේ ආතුරයන්ට කරපු අපරාදෙට දඩුවම් දෙන්නයි
අනේ දෙයියනේ ඌට දඩුවම් කොරන්න මගේ කළු කුමාර දේවතාවෙනි
ඒකා මේ නරයන්ට පොරොත්තු දී සැගව සිටී

පස්වාන් දහසකට බුදු වන්න පත්තිනි මෑනියනේ
මේකට දඩුවම් දෙන්න ඉහලම දඩුවම් දෙන්න
කවදාවත් ගෑනියෙක් නොලැබෙන්න.. බදින්න
ඒකට ඕන උනත් හිට් දෙන්න එපා මැණියනේ

මේ නරයන්ට කොච්චර වැඩ තිබුනත්
උන් මූ නිසා කරපු කැපකිරීම්
අද අහවර වෙලා දෙවියනේ
මුට දඩුවම් දෙන්න

ඉන්න තැනකින් හොයා බමෝටත් එක්කම පෙන්නුම් කොරාන්ට
දඩුවම් දෙන්න- එක තැන තියන්න- අත් දෙක ටොක ටොක ගස්සන්න
මේ නරයන්ට එතකොටවත් සැනසීමක් ලැබෙන්න
මූට දඩුවම් දෙන්න.. අහස දෙබෑ කරගෙන එන්න. දෙවියනේ..

(යාන්ත්‍රිකයාගේ යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ඇසුරෙනි)