අතීතකාමය!!

මාගේ පාසැල් කාලයේදි මා ජීවත් වූ පෙදෙස පසු කරගෙන මා ගමන් කරමින් සිටිමි. ඉගෙනුම් කටයුතු අහවර කොට වසර කිහිපයක ඇවෑමෙන් මේ පෙදෙස හැරපියා මා හට යන්නට සිදු වූයේ රැකියාවක් ලැබුනු නිසාය. රැකියාව ලැබී වසරක් පමණ කාලයක් තුල විටින් විට මේ ප්‍රදේශයට පැමිණියද ඉන් පසුව කොළඹට නුදුරුව ස්ථිරවම පදිංචි වූ හෙයින් ගම් පෙදෙස වෙත යෑමට හැකියාවක් නොවීය.

කාලය වරෙක ඉබ්බෙකුගේ පිට මතින් ඇවිද යන අතර, තවත් විටෙක පියාපත් ලද විහඟකු සේ සැනින් ඉගිල යයි. කෙසේ සිතුවද, කාලය තුල මා අතරමං වී ඇති සේය. බොහෝ ඈතිත් දිළිසෙන තාරකාවන් දෙස මුහුදු වෙරළේ සිමෙන්ති බංකුවක් මත වාඩි වී සිගරට්ටුවක් උරමින්, එහි දුම් වළලු මැකි යන අයුරු දකිමින් සැන්දෑවරුව ගත කළ අයුරු මා පසු කොට ඇදෙන වෙරළ දුටු මතින් මට මතකයට නැගේ. මා නිතිපතා වාඩි වී සිටි සිමෙන්ති බංකුව මත, මේ වෙලාවේද කොළු ගැටයෙකු වාඩි වී සිටි අයුරු මා දුටිමි. සැනෙකින් මාද එවැනි කොළුවෙකු වී සිටි අයුරු මැවී පෙනෙන්නට විය.

දිනපතාම සැන්දෑ වරුවේ කළුවර අවට වෙලා ගනිද්දී, පා පැදිය ගෙන ගෙදරින් පිටත් වන මා, කඩයට ගොස් සිගරැට්ටු තුනක් මිලදී ගන්නෙමි. ඉන් පසුව හෙමින් සීරුවේ වෙරළ දිහාවට ඇදී මා කලින් සඳහන් කළ සිමෙන්ති බංකුව මත කිසිවෙකු හෝ වාඩි වී නොමැති නම්, එය මාගේ කර ගන්නා අතර, එසේ නොවන්නේ නම් වට කිහිපයක් කරක් ගැසීමට සිදු වේ. ඒ විටදීද, මටම ගැලපෙන බංකුවක් ලබා ගැනීම දුෂ්කර වන අවස්ථා එමට ඇත.

සිමෙන්ති බංකුවේ වාඩි වූ පසුව, බයිසිකලය මාගේ පිටුපසින් මට ආසන්නයේ හේත්තු කරගන්නේ, කළුවර වැටෙද්දී දුරක තිබුනහොත් එයට කුමක් වේදෝයි මා නොදන්නා නිසාය. බිම පුරාම තණකොළ වවා ඇත. පොළවට තරමක් පහළින් වෙරළ තීරය තිබෙන්නේ, දමා ඇති විශාල කළු ගල් මතින් වෙරළට බට හැකි අයුරිනි. එහෙත් කෙදිනකවත් මා එළෙස බැස ගොස් වෙරළ තීරයේ ඇවිද නොමැත. මා කළ එකම කාර්යය නම් බංකුව මත වාඩි වී අසීමිත වූ මනෝ ලොවක නිදහසේ නිරවුල්ව සැරි සැරීම පමණි. 

අතරින් පතර දිලෙමින්, නිවෙමින් දැල්වෙන කුඩා තරු එළි මා දිහා නෙත් දල්වන අයුරු දකින මා සිත කුල්මත් වේ. මා දකින සමහර තාරුකා තම දීප්තිමත් ඇසින් මා දෙස බලා සිටින ආකාරය දුටු විට, තවත් කෙනෙකුන් ඒ තාරුකාව දිහාවම කොහේ හෝ සිට බලා සිටිය හැකි නොවේ දැයි මට සිතේ. එවැනි විටෙක අප දෙදෙනාම සිතන්නේ එකම දෙයක් නම් එය කොතරම් පුදුමයක් දැයි සිතෙන විට සතුටක් දැනේ. 

වසර මිලියන ගණනාවක් තිස්සේ විටින් විට රැළි මවමින් මුහුදු තෙර නොනිදා පහන් කරයි. මා එහි සිටියද නැතද, මා කුමන දෙයක් කළද මුුහුදේ රැළි මැවීම කිසි විට නතර නොවේ. වෙරළේ හැපෙන පෙන රැල්ලක් මතින් සෝදා හැරි සුදු වැලි තට්ටුව මත තෙත බරිත ගතිය දුක්මුසු ස්වාභවයක් මට ගෙන එන්නේ කිමදැයි මා නොදනිමි. 

පළමු සිගරට්ටුව දල්වන මා, ප්‍රකෝටි ගණනක් වූ සිතුවිලි අතුරින් එක් දෙයක් කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට තැත් කරමි. එවිට ඒ සබැදුනු තවත් සිද්ධි දාමයන්, සිතුවිලි දාමයන් එකිනෙක ඇමිණි විසිතුරු සිහින ලෝකයක් මා සිත තුල මැවේ. ඒ අරුමය මතින් මා ඒ ලෝකය දිගේ ඇවිද යන්නෙමි. වරෙක මුහුදු වෙරළේ රළ බිදි ශබ්දයක් හෝ වාහනයක් ගමන් කරන ශබ්දයක් හෝ නොඇසෙන ලෙසම මා චිත්ත ලෝකයේ සැරි සරමි. සිතින් මවා ගත් තවත් සිතුවිලි වලින් ඒ ලෝකය සරසා, ලොකු මහත් කර ගන්නට වෙර දරද්දීම නිවි යන සිගරට්ටුව මා නැවත පියවි ලොව වෙත කැදවයි.

එළෙස සිගරට් තුනක ආනුභාවයෛන් මා විවිධ සිහින ලෝක වල සැරි සරමි. එහිදි නොයෙකුත් වර්ණ, නොයෙකුත් ස්ථාන, මිනිසුන්, සතුන් ආදි විවිධ දේ මා දකිමි. පියව් ලොවේදි මා දකිනවාට වඩා සිහින ලෝකයේ චරිත හා ස්ථාන වල කිසියම් අමුත්තක් මා දකිමි. එනම් එවැනි චරිත හා ස්ථාන නොඒසේනම් කාල පරිච්ඡේදයන් මට අවැසි පරිදි වෙනස් කිරීමට, ශුන්‍ය කිරීමට හෝ ඉවත් කිරීමට මා හට හැකි වීමයි. එය මට ආශ්වාදයකි. සිහින ලෝකයෙන් ඔබ්බට තවත් ලෝකයක් ඇති බව මට පසක් වන්නේ සිගරට්ටුව නිවී යාමෙන් අනතුරුවයි.

තවමත් මා එළෙස සිහින ලෝකයේ සැරි සැරීමට කැමැත්තෙමි. එහෙත් තව දුරටත් කාලය හා ජීවිතය මට ඊට අනුබලයක් සපයන්නේ නැත. 

ප.ලි. - ආයිත් සයිබර් මිතු දම අරඹන්නේ අපිරියෙල් 21 හෝ 22 බැවින් කලින්ම බොලාට ඉතා සුභ සියළු වැඩකටයුතු සාර්ථක වන ඉස්තරම්ම නව වසරක් වේවායි පතමි...!!