මඟුල් දා මරණය!!

කඩිමුඩියේ එහේ මෙහේ දිවයන මිනිසුන්ගෙන් ගෙය සහ මිදුල පිරී ඇත. ඔවුන් සැම දෙනාම කිසියම් වැඩක ඉතා උනන්දුවෙන් නිරත වන්නා සේය. එකෙකු තීන්න ගෑවුනු ඇඳුම් ඇද පින්සල්ද, තීන්ත බාල්දිද අතදරා සිටිති. තවෙකෙකු, උදැල්ලෙන් මිදුල පිළිවෙළට සකසමින් සිටිති. ගෙයි ඇතුලේ බවලත් ඇත්තන්ද ලහිලහියේ වැඩ කටයුතු කරන අයුරක් දිස්වේ. කුස්සිය දෙසින් දුම්රොටු නැගීම එකාකාරයෙන්ම සිදු වන අතර, ඊට තරමක් එපිටට වන්නට විශාල දර කොට ප්‍රමාණයක් අව්වේ වේලෙන්නට දමා ඇත. මිදුල පුරා තැනින් තැන ගෝනි පඩංගු තබා ඒ මත තුනපහ වර්ග වේලෙන්නට තබා ඇති අතර, ඒවා විටින් විට කව්රුන් හෝ පැමිණ අතින් පෙරලා දමන්නේය.

තවත් දින තුනකින් පසුව එළැඹෙන දිනයේ සුභ මුහුර්තියෙන් විශාකගේ අයියා මනමාලයෙක් වී නිවසට පැමිණෙන්නේය ඒ සදහා වන සියළු කටයුතු මේ වන විට කෙරෙමින් පවතින්නේ විශාකගේ අනුදැනුම මතය. නිවසට රැස් වූ ඥාතින්, මිතුරන් හා කුලී කරුවන් තමන්ට පවරනු ලබන ඕනෑම රාජකාරියක් ඉටු කිරීමේ පරම චේතනාවෙන් කටයුතු කරදිදී, ගෙයි පිටුපසට වන්නට ඇති කාමරෙයන් බෙරිහන් දීමක් ඇසේ.

“ඒයි.. ඒයි.. “

අපහසුවෙන් වේව්ලමින් නැගෙන මේ ශබ්දය දෙතුන් විටක් කාමරෙයන් පිට වූවද එය පිළිගැනීමට කිසිවෙකුත් සුදානම් නොමැති සේය. ඒ හේතුවෙන් නැවත නැවතත් ඒ දුබල කටහඩ මතුව එද්දී, තම ඉන දැවටි චීත්තයෙන් තම අත පිස දමමින් සිරියාවතී කාමරය දිහාවට පියවර තබන්නාය. මහ ගෙයට යාබදව නොවුනද, ඊට අඩි දෙක තුනක් පමණ වන ඈතින් පිහිටා ඇති මෙම කාමරය කාළයකට පෙර වී ගබඩාව ලෙස භාවිතා කළ ස්ටෝරු කාමරයයි. එහි කව්ළුවක් නොතිබුන බැවින් විශාක විසින් මෙයට මාස කිහිපයකට පෙර පරණ බිත්ති කඩා එහි අලුතෙන් කව්ලුවක් සකස් කර ඇතත්, කොස් ලීයෙන් කළ එම ජනෙල් පියන් පත් මේ වන තෙක් පොලිෂ් කිරීමට හෝ කටයුතු කර නොමැත. පලු දෙකක් වන්නට ඇති දොරෙහි උඩ පළුව ඉතා අබලන්ව පවතින අතර, පරණ සරනේරු වලින් යුත් එහි උඩ සරනේරුව වාරු නොමැති හෙයින් ඉතා පරිස්සමින් ඇරීම වැසීම කළ යුතුව ඇත.

කාමරයේ බිම තැනින් තැන කඩතොලු වී සුදු පැහැ ගැන්වී තිබුනද, එය කාලයකට පෙරදීය. දැන් එම කඩතොලු සියල්ල දුහුවිල්ලෙන් වැසී කළු පැහැගැන්වී ඇත. කාමරයේ දකුණු පස මුල්ලට වන්නට ලණු ඇද මත රබර් මෙට්ටයක් දමා ඒ මත කොහු මෙට්ටමක්ද දමා ඇත. කොහු මෙට්ටයට උඩින් රබර් සීට් එකක් දමා ඉන් අනතුරුවය ඇඳ රෙද්ද දමා ඇත්තේ. දෙදෙනෙකුට නිදත හැකි විශාල ඇදක් වූ එහි කොනකට වන්නට ඉතා කෘෂ අයෙකු වැතිර සිටී. විටින් විට පැත්තට හැරෙමින් කෙදිරි ගාමින් සිටින ඔහු වරින් වර පැත්තට හැරීමේදී ඔහුගේ පිට ප්‍රෙද්ශය පුරා තැනින් තැන තුවාල වී ඇති බව දැකිය හැක.

“මොකෝ මේ බෙරිහන් දෙන්නේ.. වදේ“

“මමමම..මට ව..තුර ඩිංගක් පොඩි නෝ...නෝ“

“ඕකටද ඔය ගිරිය කඩන් බෙරිහන් දුන්නේ... ආ.. බොනවා ඉතිං“

සිරියලතා ඇද අසළ වූ ටීපෝව මතින් වතුර අඩක් වූ වීදුරුව ගෙන ඔහුට දෙන විට ඉතා අමරුවෙන් වැලමිටි දෙක මෙට්ටයට තෙරපමින් නැගීටීමට තැත් කරයි. මෙට්ටයෙන් ඉහලට එසවී ඇති අත් දෙක දැඩි ලෙස වෙව්ලමින් ඔහු වාරුව ගනී. දෙපැත්තට වැනෙන බට්ටෙකු මෙන් ඔහුගේ දකුණත, සිරියලතා දිගු කළ වතුර වීදුරුව මග හරිමින් කිහිප විටක් චලනය වූ පසුව තම අතින් ඔහුගේ අත අල්ලා ඒ මත වීදුරුව තබන්නට සිරියලතා කටයුතු කළාය. වීදුරුව දැඩිව අල්ලා ගත් දුර්වල අත, අනෙක් අත ගෙන සවියක් වීමට කටයුතු කළද වීදුරුව බදා ගත් අත් දෙකම දැඩි ලෙස වෙව්ලන්නට විය. එහෙයින් වීදුරුව මුව වෙත ලං කර ගැනීම වෙනුවෙන් ඔහුට මහත් වීර්යයක් ගැනීමට සිදු විය. මුව වෙත වීදුරුව කිට්ටු කරද්දී, බෙල්ලද තරමක් දිගු කොට වීදුරුව ග්‍රහණය කර ගැනීමට තැත් කිරීමෙන් මහන්සියට පත් ඔහුගේ මුහුණද වැරෙන් වැනෙන්නට විය. තව තවත් වීදුරුව ග්‍රහණය කරන්නට තැත් කොට වීදුරුවට මුව තබන්නට ඔහු සමත් විය. එයින් මහන්සියට පත් ඔහුගේ දුරුවල මුවෙහි තොල්බරුද වේව්ලන්නට වීමෙන් තොල් මත තිබු වේවිලන වීදුරුවෙන් වතුරු ඉහිරෙන්නට විය. එහෙත් වතුර බීමේ පිපාසාවෙන් සිටි ඔහු ඉතා අපහසුවෙන් වතුර බිංදු කිහිපයකින් තොල තෙමා ගනිද්දී වීදුරුවේ වූ වතුර අහවර විය. අහවර වූ වතුර වීදුරුව නැවත ටීපෝව මත තැබූ සිරියලතා ඇස් බැල්මකින් හෝ තොරව නැවත කාමරයෙන් පිට වූයේ විදිලි වේගයෙනි.

සවස් වරුව වන විට බොහෝ අය නිවසින් පිටවී ගොස්ය. සාලයේ වාඩි වී අඩි හයේ පිත්තල පහන ගඩොල් කුඩු හා දෙහි ඉස්ම යොදා පිරිසිදු කරන විශාක අසල සිරියලතා වාඩි වී සිටින්නේ එම දෙහි හා ගඩොල් කුඩු ම යොදාගනිමින් කුඩා පිත්තල පහන පිරිසිදු කරමිනි.

“පුතේ.. සීයා නං මහ කරදරයක්.. විනාඩියෙන් විනාඩියට කෑ ගහනවා නෙව“

“මොනා කරන්නද අම්මා.. එළවන්නයැ.. එකතැන් උන මනුස්සයා“

“අපි සීයව පොඩි මාමාලයි ගෙදරවත් නවත්තමුද මගුලට කලින් දවසේ. නැත්නං ඒ වැඩ ටික හරියට කරගන්න බැරි වෙනවා සිකුරුයි“

“ඒත් කව්ද අම්මේ එහේ සීයව බලාගන්න ඉන්නේ. එදාට ඔක්කෝම මෙහේනේ“

“අපිට බැරිය ඔය පැයකට හමාරකට සැරයක් ගිහිල්ල වතුර ඩිංගක් පොවල මොනව හරි කවල එන්න. අනික ඕක මහ දුරක්යැ.“

“මම දන්නෑ අම්මේ.. මම නං හිතුවෙ කුස්සිය පස්සෙන් ටෙන්ට් රෙද්දක් ගහල දවල් කාලේ සීයව එතන තියන්න.. එතකොට කෑ ගැහුවත් ඇහෙන්නෑ නේ“

“අපෝ පුතේ.. දුං වැදිල ඔය මනුස්සය මැරිල යාවි.. හුස්ම ගන්නත් අමාරු එකේ“

“අපි කුස්සිය පැත්තෙන් රෙද්දක් දාලා දුං නොඑන විදියට වහල දාමු“

“හ්ම්.. කමක් නෑ මොකක් හරි කරමු.. අම්මපා මෙහෙමත් කරදර. නිවිහැනිහිල්ලේ මොකක් වත් කරගන්න බෑනේ මේ මනුස්සයා නිසා“

ඉන් පසුව වූ දින දෙකද සිරියාවතීගේ ඇනුම් බැනුම් අසමින් සීයා වතුර පානය කළේය. එහෙත් ඔහුගේ සාපිපාසාවේ අඩුවක් නම් නොවීය. විශාකගේ අනුදැනුම මත මගුල් දාට කලින් දා හැන්දැවේ කුස්සිය පිටුපසින් අගුවේ ටෙන්ට් රෙද්දක් ගැට ගසා කුස්සියෙන් එන දුම ආවරණය කිරීම සදහා තවත් රෙද්දක් කුස්සි බිත්තිය ආවරණය කරමින් ගැට ගසන ලදි. විශාකත් ඔහුගේ සහෝදරයන්ගෙත් අරමුණ වූයේ පසුදා උදෑසන වරුවේ සීයා ගේ ඇද රැගෙන ගොස් එහි තබා සීයාද එහිම තබන්නටය. ඉන් පසුව මංගල උත්සවය සීරුවට ඉටු කර ගත හැකි බවට ඔවුන් විශ්වාස කරති.

මගුල් දා උදෑසන අවදිව විශාක මුලින්ම කරන්නට සිතුවේ සීයා ගේ කර්තව්‍යයයි. අඩවන් කර ඇති දොරෙන් සීයාගේ කාමරයට ඇතුල් වූ විශාක නිදි යහනේ වූ සීයා ඔසවා ගනිද්දී, ඔහු පසු පසින් සිටි සතර දෙනෙකු සීයාගේ ඇඳ ඩැහැගෙන ගොස් තබන්නට සුදානම් ව සිටී. හිරිකිතයෙන් සීයා ඔසවා ගත් විශාක හට සීයාගේ සිරුර සීතල වී ඇති අයුරුත්, අත පය දරදඩු වී ඇති අයුරැත් දැනී වහාම නැවත සීයා ඇද මත තබා පරික්ෂා කලේය.

ඇද ඔසවාගෙන යාමට පැමිණි සතර දෙනා ඒ බරින් තමා නිදහස් වූ බව දැන සෙමින් සීරුවේ සීයාගේ කාමරයෙන් පිටවූයේ නිදහස් කුරුල්ලන් සේය.