පොඩි උන්ට කතා!! සුරංගනා කතා..!

“තාත්තෙ කතාවක් කියන්නකෝ“ 

ගෙදරට වෙලා මං එනකල් හොඳට සෙල්ලං කරමින් ඉන්න පොඩි කොලුවට එක පාරටම හැදෙනවා තද නිදිමතක්, මම ඇඟපත හෝදගෙන ආපු ගමන්ම. ඕන්න ඒ වෙලාවට තමා කතාවක් කියන්නය කියල ඒ හාදයා මට දිගින් දිගටම කොනිත්තන්නේ. පොඩි වැඩක්යැ.. හුස්මක් කටක් ගන්න කලින්, තඩි පොල්ලකින් ගහනවා වගේ වැඩක් උනත් අපේ හාදයගෙන් බේරෙන්න නං බැහැ. ඉතිං කොහොම හරි කතාව කියන්නම ඕන. මේ වෙන දේවල් හිමිජ්ජා වගේ බලන් ඉන්න ලොකු එකත් ඉස්කෝලේ වැඩ පැත්තක තියල හෙමින් සීරුවේ ඕං එනවා මගේ ගාවට. ඉතිං දෙන්න මයේ දෙපැත්තෙන් හාන්සි වෙලා තාත්තා කතාව කියන කල් බලාගෙන ඉන්නවා. ඔහේල දන්නවා නේ මට ඉතිං පොඩි කාලේ නොතිබුන ආසාවක් මේ අවුරුදු කීපය ඇතුලෙදි සුරංගනා කතා සම්බන්ධව ඇති උනා කියල. ඒක ඇත්තටම උනන්දුවක්. මේ උනන්දුව ඇති කලේ ඉංගිරිසියට පරිවර්තනය කරල තිබුනා හාන්ස් ක්‍රිස්ටියන් ඇන්ඩර්සන් නම් සුරංගනා කතාකරුවගේ පොතක් හේතුවෙන්. ඒකේ තියෙන සමහර කතා කියෙව්වාම මට හිතුනා මේ අපේ ජනකතා නේද කියලා. කෝම කෝම හරි අවසානයට බලන කොට හැම රටකටම ආවේණික විදියට හැඩ ගැසුනු එකම ජාතියේ කතා තියෙනවා කියල අන්න ඒ අවස්ථාවේදි මට හොයාගන්න ලැබුනා හිටං.

ඒකට කාරි නෑ මම දැං ආවේ කතා කියන්න නේ. ඉතිං ඔය විදියට හාන්ස්ගේ කතා, ග්‍රිම්ස්ලගේ කතා හෙම, හැබැයි රජෝ පොඩියට තියෙන කතා අපේ හාදයෝ දෙන්නට කියන්න ගත්තම, දවස ගානේ කිසි බේරිල්ලක් නැති සොඳුරු කරදරයක් තමා මටත් විඳින්න උනේ. අන්තිමට අපේ පොඩි හාදයට බත් ඩිංග කවා ගන්නත් සුරංගනා කතා කියවන්න වෙනවා නේ.. ඔය විදියට කතා දුසිං දෙක තුනක් පොඩි උන් දෙන්නට කිව්වට තාමත් හැමදාම හැන්දෑවට ඇඳට වැටුන ගමන් පොඩි එකා කියන්නේ “අනේ තාත්තේ අර සිංදු කියන කුරුල්ලගේ කතාව“ කියන්නකෝ කියලයි. 

මේ සිංදු කියන කුරුල්ලා කතාව මම පොඩි එවුන්ට කියල දුන්නේ අර මම මීට කලින් දාලා තිබුන පුංචි නයිටින්ගේල් කතාව ඇසුරෙනුයි. ඒත් මේ ජාතකයක් විතර විසාල කතාව ඇදබාන්ට මට අමාරු හින්දා පොඩි පොඩි වෙනස් කම් ටිකක් කරල කතාව කෙටියෙන් එළිදක්වන්නට මට සිද්ද උනා. අහල බලන්නකෝ මගේ පුංචි නයිටින්ගේල් ගැන.

“ඔන්න පුතේ එකෝමත් එක කාලෙක ලෝකෙ තිබුනා ලස්සන රටක්. ඒ රටේ හිටියා බොහොම ප්‍රසිද්ධ රජ කෙනෙක්. මේ රජතුමාගේ මාළිගාව හරිම ලස්සනයි. ඒ වගේම විසාල උද්‍යානයකුත් මාලිගාව වටේටම පිහිටල තිබුනා. ඉතිං මේ රට බලන්න එන සංචාරකයෝ රජතුමායි, රටයි, මාළිගාවයි වර්ණනා කරල බෝහොම ලස්සන කතා පතුරවල තිබුනා. ඒත් ඔන්න එක දවසක් මේ රජතුමාගේ යාළුවෙක් වෙච්චි තවත් රටක රජකෙනෙක් ඇවිත් රජතුමාට කිව්වා මෙන්න මෙහෛම.

“රජතුමනි. කා් අර ඔබතුමාගේ ලස්සනට සිංදු කියන කුරුල්ලා“ 

ඔන්න බලන්නකකෝ අපේ රජතුමා මේ වෙනකං එහෙම කුරුල්ලෙක් ඉන්නවා කියලවත් දැනගෙන හිටියේ නැහැ. ඒ පාර රජතුමාට හොඳටම තරහ ගිහිල්ල තමන්ගේ අගමැතිට වහාම එන්න කියල පණිවිඩයක් යැව්වා. රජතුමා එයාගෙන් මේ ගැන ඇහුවට එයාවත් ඒ ගැන දන්නේ නැහැ. ඒ පාර රජතුමා අණ කරා මේ කුරුල්ලා හොයාගන්න කියලා. ඉතිං අර අගමැතිතුමා මුළු මාලිගාවේම ඉන්න අයගෙන් සිංදු කියන කුරුල්ලා ගැන ඇහුවට කව්රුවත් දැනගෙන හිටියේ නෑ. අන්තිමට කව්ද දන්නවද ඒ ගැන දැනං හිටියේ. රජතුමාගේ කුස්සියේ උදව්වට ඉන්න පුංචි ළමයෙක්. එයා කිව්ව මම දන්නවා ඒ කුරුල්ලා ඉන්න තැන. එයා ඉන්නේ මේ මාලිගාව පහු කරගෙන ගියාම තියෙන කැලේ මැද්දට වෙන්නට තියෙන ලොකු ගහක කියලයි. ඉතිං පුතේ, දැං අර පුංචි ළමයත් අඩගහගෙන ඔක්කෝම අය කුරුල්ලා හොයන්න ගියා. ඔහොම කැලේ ඇතුලට යන කොට හරිම නිස්සද්දයි. ඒ වගේම ගස් වල කොළ හෙමින් හෙමින් හුළගට හෙල්ලෙන කොට සර සර ගාලා සද්දයක් ඇහෙනවා. ඈතින් ගලන දොළ පාරක සද්දයත් නිසා හැමෝම හරිම පුදුමෙන් වගේ කැලේ ඇතුලට ගියා. එහෙම ගිහිල්ලා කන්දක් මුදුනේ තිබුන ලොකූ ගහක් ගාව නතර වෙච්චි අර ළමයා කිව්වා අන්න අර ගහේ තමා මේ සිංදු කියන කුරුල්ලා ඉන්නේ කියලා. ඉතිං කව්රුත් කිව්වා ඔයානේ එයාව දන්නේ ඒක නිසා කතා කරන්න කියලා. ඒ පාර පුංචි ළමයා කුරුල්ලට කතා කලා.

‘පුංචි කුරුල්ලෝ.. මෙන්න ඔයා බලන්න කට්ටියක් ඇවිල්ලා. පොඩ්ඩක් එන්නකෝ එළියට“

ඔන්න ඔහොම කිව්ව විතරයි පුංචි කුරුල්ලා හෙමින් සැරේ පියාඹගෙන ඇවිත් පහළ තිබුන අත්තකට වැහුවා. එතකොට අර ළමයා කිව්වා..

“පුංචි කුරුල්ලෝ.. ඔයා සිංදු කියන හැටි අහන්න අපෙ රජතුමාට ආසයිලු. ඒක නිසා ඔයාට අද රාජමාළිගාවට එන්න කියල තියෙනවා“ කියලා. එතකොට කුරුල්ලා කිව්වා.

“අනේ පුංචි දරුවෝ.. රජතුමාට කියන්න අද නං බැහැ කියලා. මොකද මට දැං ගියොත් ආයිත් මගේ කුඩුවට එන්න වෙලා මදි වෙනවා ඒක නිසා මං හෙට උදේට නොවැරදීම එනවා කියල කියන්න“ කියලා.

ඉතිං කට්ටිය ආපහු ආවා. කිව්වත් වගේ පහුවෙනිදා උදේ පාන්දරම කිචි කිචි ගාගෙන අර පුංචි කුරුල්ලා රාජ මාළිගාටව ආවා. ඉතිං මේකට සතුටු වේච්චි රජතුමා කුරුල්ලට පළතුරු කන්න දීලා, කිර ිබොන්න දීල ඉවර වෙලා සිංදුවක් කියන්න කියල කිව්වා. කුරුල්ලා කොච්චර ලස්සනට සිංදුව කිව්වද කිව්වොත් රජතුමාට තවත් සිංදු අහන්න ඕන උනා. ඉතිං පුංචි කුරුල්ලට තව සිංදු ගොඩාක් කියන්න උනා. ඒ පාර රජතුමා ආයිත් පළතුරු, කිරි දීල කුරුල්ලට කිව්ව ඔයා අද මාළිගාවේ ඉන්න කියලා. කුරුල්ලා කිව්වා.

“අපෝ බෑ රජතුමනි. මගේ ගෙදර තියෙන්නේ අර ඇත කැලෑවේ නේ.. මට මගේ ගෙදර යන්න ඕන. අනික මට ගොඩක් වැඩ තියෙනවා. ඒක නිසා මං අද ගිහිල්ල ආයි දවසක එන්නං“ කියලා. මේකට රජතුමාට තරහ ගියා. ඇයි ඉතිං එයා රටේ රජතුමානේ. ඕන කෙනෙක් එයා කියන දේ අහන්න එපැයැ.

“එහෙම කොහොමද.. මමයි රජතුමා.. ඔයා මම කියන දේ අහන්න ඕන“ කියල තරහින් කිව්වා. ඒත් කුරුල්ලා ඇහුවේ නැහැ. එයා යන්නම ඕන කියල කියල යන්න හදන කොට රජතුමාට හොදටම තරහ ගිහිල්ල රාජපුරුෂයන්ට කිව්වා වහාම කුරුල්ලව අල්ලගන්න කියල. ඉතිං ඒ අය කුරුල්ලව අල්ලගෙන කුඩුවක දාලා හිර කරල තිබ්බා. ඊට පස්සේ ටික වෙලාවකට පස්සේ රජතුමා කුරුල්ලට සිංදු කියන්න කියල කිව්වා. ඒ පාර කුරුල්ලා අඩනවා.

“අනේ රජතුමනි. මට ගෙදර යන්න දෙන්න. මට දැං ගෙදර යන්න ඕන“ කිය කිය මහ හයියෙන් අඩන්න ගත්තා. කමක් නෑ දැං ඔහොම ඉදල හවසට සිංදු කියන්න පුළුවන් කියල රජතුමා ගියා. ආයි හවස එනකොටත් කුරුල්ලා අඩනවා. කෑමට තිබ්බ කිසිම දෙයක් කාලත් නෑ. වතුර බීලත් නෑ. දිගටම අඩනවා ගෙදර යන්න ඕන කියලා. ඉතිං හවසත් සිංදු කියනන් බැරි උන නිසා හෙට උදෙට හරි සිංදු කියවමු කියල රජතුමා හිතාගත්තා. උදේත් රජතුමා ආවා. එතකොට කුරැල්ලට ඇගට පණත් නැ. ඇයි ඉති ඊයේ ඉදලම මුකුත්ම කාලවත් බිලවත් නෑනේ. ඒත් අඩනවා ගෙදර යන්න ඕන කියලා. කමක් නෑ හවසට හරි සිංදු ටික කියවගන්නවා කියල රජතුමා ආයිත් හවස ආවා. අනේ කුරුල්ලට දැන් නං හිටගෙන ඉන්නවත් පණ නැ. ඒත් ගෙදර යන්න ඕන කියල හොදටම අඩනවා. කිසිම දෙයක් කාලත් නැහැනේ. මේක දැක්කම රජතුමාට දුක හිතිලා රාජපුරුෂයන්ට කිව්වා කුඩුව අරින්න කියලා. ඒත් වැඩක් තියෙනවාද? ඇයි.?? ඔව්.. කුරුල්ලට යන්න පණ නෑනේ. ඉතිං රජතුමා කුරුල්ලට කන්න ආයි පළතුරු ගෙනැත් දීල කිරි දීල කිව්වා.

“අනේ පුංචි කුරුල්ලෝ.. ඔයා ගෙදර යන්න. ගිහිල්ල ආයිත් පුලුවන් දවසක ඇවිත් සිංදු කියන්න“ කියලා. කැමට ටිකක් කාලා කිරි ටිකක් බිව්වට පස්සේ කුරුල්ලට පණ ටිකක් ආවා. ඉතිං ඒ පාර එයා යන්න යනකොට රජතුමාට කිව්වා.

“බොහොම ස්තුතියි රජතුමනි. මම දවස් දෙකකින් විතර ඇයිත් එන්නං“ කියල පියාඹල යන්න ගියා.

දවස් දෙකක් නෙමෙයි හතරක්ම ගත උනාට කුරුල්ලා ආයි ආවේ නැති නිසා රජතුමාට හරිම දුකයි. රජතුමා හිතුවා කුරුල්ලා හරිම බොරු කාරයෙක් කියලා. එහෙම හිතාගෙන ඉන්න කොට ඔන්න පස් වෙනි දවසේ උදේම කිචි බිචි ගාගෙන කුරුල්ලා ආවා රාජමාළිගයට. ඉතිං රජතුමාට බෝම සතුටුයි. ඒ පාර පළතුරු කන්න දීලා, කිරි දීල කුරුල්ලත් එක්ක ටිකක් කතාත් කරල සිංදු කීපයකුත් අහගෙන ආයි එනවා කියල කුරුල්ලා යන්න ගියා. ඔය විදියට නිතරම කුරුල්ලා රජතුමා හමු වෙන්න ආපු නිසා එ දෙන්න ගොඩක් දේවල් කතා කරල හොද යාළුවෝ වෙලා බෝම සන්තෝසෙන් කාලය ගත කළා..“

හම්මෝ ඔය කතාව සමහර වෙලාවට දවසට දෙපාර හෙමත් කියන්න වෙන නිසා තවත් කෙටි කරන අවස්ථා හෙම තියෙනවා. වැඩ අධික දවසක ඕං කියයි නේ අනේ තාත්තේ අර සිංදු කියන කුරුල්ලගේ කතාව කියන්න කියලා. අන්න ඒ වෙලාවට කොයි වැඩ තිබුනත් අපේ පුත්තරයා නං ඒවා තඹේකට ගනං ගන්නෙ නැහැ. මිනිහට කතාව කියන්නම ඕන. අන්න එ් වගේ දවසට මෙන්න කතාව.

“ඔන්න එක රටක රජ කෙනෙක් හිටියා. ඒ රජතුමාට ලස්සන සිංදු කියන කුරුල්ලෙක් හිටියා. දවසක් ඒ කුරුල්ලට ගෙදර යන්න ඕන කිව්වම තරහ ගියපු රජතුමා එයාව කුඩු කරල තිබ්බා. ඉතිං කුරුල්ලා සිංදු නොකිය දවස් තුනක්ම අඩන්න ගත්තා. මුකුතුම කැවේ නැ. ඒ පාර කුරුල්ලට හිටගෙන ඉන්න පණ නැ. මේක දැක්ක රජතුමාට දුක හිතිල කුරුල්ලට යන්න දුන්නා පුලුවන් දවසක එනන කියලා. ඉතිං කුරුල්ල නිතරම රජතුමා හමු වෙනන ඇවිත් සිංදු කියල කතා බහ කරල ඒ දෙන්න හොද යාලුවො ්උනා එච්චරයි.“

හැක්.. ඔය විදියට කතාව ඉවර කරල එච්චරයි කියල කිව්වට පස්සේ මේ යකා අහනවා නේ..

“ඊත පත්තේ“ කියලා.. හැක් හැක්..