The Naughty Boy

කාලෙකට ඉස්සර හිටියා වයසක සීයා කෙනෙක්. එයා හරි ලස්සනට කවි ලියනවා. ඒ වගේම ඒ කවි හරි හොදයි. අපි එයාට කියමු කවි සීයා කියලා. කවි සීයා දවසක් එයාගේ ගෙදරට වෙලා වාඩි වෙලා උන්නා. එදා හරිම භයානක විදියට කාලගුණය වෙනස් වෙලා තිබුනේ. හරිම තද වරුසාවක් තිබුනා, ඒත් වගේ වගක් නැතිව, එයාගේ ගිනි උඳුන ගාවට වෙලා හොදට රසට රෝස් වෙන ඇපල් ටික දිහා බලාගෙන කවි සීයා බොහොම සන්තෝසෙන් වාඩි වෙලා උන්නා.

“පව්.. මේ වැස්සට දුප්පත් මිනිස්සු තෙමිච්ච පාං වගේ වෙලා ඇති“ ඔහු දුකෙන් මිමිණුවා, පේනවනේ අපේ කවි සීයා ඇත්තටම හොද කවිකාරයෙක් කියලා.

“අයියෝ.. ඉක්මනට දොර අරින්නකෝ.. මට සීතලයි.. මාව හොදටෝම තෙමිලා අනේ දොර අරින්නකෝ“ පුංචි දරුවෙක් එළියේ ඉදන් දොරට තඩිබාන ගමන් කෑමුර දෙනවා සීයට ඇහුනා. මේ වෙලාවෙත් වැස්ස හරි තදින් තිබුනා, ඒ මදිවට තද සුළගින් හැම දෙයක්ම සෙලවෙනවා.

“අපොයි පොඩි දරුවෙක් නේද?“ සීයා මිමිණුවා. ඔහු ඉක්මනින්ම ගිහිල්ල දොර අරින කොට දැක්ක දොර ගාව ඉන්න පොඩි කොළු ගැටයව. කොල්ලා හරියට ඇදුමක්වත් ඇදල නැහැ. වැහි වතුර වැටිලා දරුවගේ රැලි වැටුනු කොණ්ඩෙන් ඕසෙට වතුර බේරෙනවා. සීතල නිසා කොළු පැටියා වෙව්ලනවා. තියෙන තත්වේ අනුව අපේ කවි සීයා මේ දරුවව දැන්ම ගේ ඇතුලට නොගත්ත නං වැස්සට තෙමිලම දරුවට ලොකු කරදරයක් වෙන්න තිබුනා. 

“එන්න දරුවෝ ඇතුලට“ කවි සීයා කොළු ගැටයගේ අතින් අල්ලල ගේ ඇතුලට එක්ක ගියා. 

“එන්න පුතේ මං ගාවට. මම ඔයාව උණුහුම් කරන්නං. ඔයා හොද ළමයෙක් නේ මම ඒක නිසා වයින් ටිකකුයි ඇපලුයි දෙන්නං එන්නකෝ“ සීයා ආදරෙන් කොළුවා ළගට ගත්තා. කොළු පැටියගේ ඇස් දෙක හරියට තරු දෙකක් වගෙයි දිලිසෙන්නේ. වක ගැහුණ කොණ්ඩෙන් බේරෙන වතුර බිංදු දරුවගේ දිග රැලී කොණ්ඩේ දිගේ පහලට ගලනවා. හරියට පුංචි සුරංගනාවියෙක් වගෙයි මේ කොල්ලා, ඒ උනාට හීතලෙන් හොඳටෝම සුදුමැලි වෙච්චි මේ කොළු ගැටයා තාමත් වෙව්ලනවා. ඈ... මෙන්න කොල්ලගේ අතේ ලස්සන දුන්නක් තියෙනවා. ඇයි ඊතල. ඒ උනාට වැස්සට තෙමිල දුන්නෙයි ඊතල වලයි පාට හේදිලි ගිහින් කැත වෙලා.

කවි සීයා ගිණි උදුන ගාවින් වාඩි වෙලා කොල්ලව උකුලට අර ගත්තා. ඊට පස්සේ රැලි ගැහුණ කොණ්ඩේ මිරිකල වතුර ටික අයින් කරලා, එයාගේ අත් දෙකින් පුංචි අත් දෙක උණුහුම් කරා. ඊට පස්සේ වයින් චුට්ටක් දුන්නා උණුහුම් වෙන්න. මේ සත්කාරෙන් පස්සේ මෙන්න සුදුමැලි වෙච්ච කොල්ලගේ කම්මුල් රතුපාට වෙන්න ගත්තා. දැං මෙයාට හොදයි. ටක් ගාල කවි සීයගේ උකුලෙන් පැනල සීයගේ වටේ දුව දුව නටන්න ගත්ත ඔන්න.

“හරිම ෂෝක් ළමයා“ කවි සීයා සන්තෝසෙන් කිව්වා. “ඉතිං මොකක්ද පුතාගේ නම?“

“මගේ නම අනංග නේ සීයේ... සීයා දන්නැත්ද මාව? අර තියෙන්නේ මගේ දුන්න.. ඔන්න මං ඒකෙන් විදිනවා හොදේ. මං ඇත්තටමයි කියන්නේ හොදේ.. ම්. දැන්නං වැස්ස අඩුවෙලා ඔන්න හඳත් පායල සීයේ“ 

“ඒ උනාට ඔය දුන්න තෙමිලා හරි කැතයි නේ“ කවි සීයා කිව්වා. 

“අයියෝ ඒක නං අපරාදේ“ අනංග කිව්වා, එහෙම කියල දුන්න අරන් ඒක දිහා හොදට බැලුවා. “ ආ.. නෑ දැං වේලිලා, දුන්නට මුකුත් වෙලා නෑ ඒ උනාට, ලණුව නං ටිකක් අවුල්.. ඉන්නකෝ මං ඒක හදන්න“ ඊට පස්සේ අනංග කොල්ලා දුන්න අරන් එහාට මෙහාට නමලා, ඇදලා ඒක හරිගැස්සුවා. ඊට පස්සේ ඊතලයක් දාලා, දුන්න ඇදල හරියටම අපේ කවි සීයගේ පපුවටම වදින්න ඊතලේ විද්දා. “ඩිග්“ පව් අපේ කවි සීයා. “ආන්.. දැක්කනේ ඒක වැඩ කරනවා හහ් හහ් හා“ අනංග කොල්ලා සතුටෙන් එහෙම කියල හිනා වෙවි උඩ පැනගෙන එළියට දිව්වා.

කොයි තරං නරක ළමයෙක්ද ඇත්තටම, එයා හීතලෙන් ගල් ගැහිල වෙව්ලන වෙලාවේ එයාව ගෙට අරගෙන සාත්තු කරල, ඒ මදිවට රසම රස ඇපලුයි, වයිනුයි දීලා අච්චර උදව්කරපු අහිංසක අපේ කවි සීයට හිරිහැර කරන්න!!

අපේ කවි සීයා බිම වාඩි වෙලා ඔළුවේ  අත තියාගෙන කල්පනා කරනවා. අර ඊතලේ හරියටම කවි සීයගේ පපුවටම වැදුන නේ. “සික් විතරක්“ සීයා මිමිණුවා. “ මේ අනංක කොල්ල නං මහ නරක ළමයෙක්. අනිත් ළමයින්ට කියන්න ඕන මේකාත් එක්ක මොන සෙල්ලමක්වත් කරන්න යන්න එපැයි කියල. මේ කොල්ලා ඒ දරුවන්ටත් විදීවි ඕකෙන්“

ගෑනු ළමයි, පිරිමි ළමයි ඔක්කෝම හොද ළමයින්ට සීයා මේ විස්තරේ කිව්වා. ඒක නිසා හැම ළමයම නෝටි අනංග කොල්ලගෙන් පරිස්සම් වෙන්න උත්සාහ කරා. ඒ උනාට මේ කපටි අනංගයා එක එක උප්පරවැට්ටි දැම්මා. හරිම මරුමුස් කොල්ලා. ඔන්න ළමයි ඉස්කෝලේ ඉවර වෙලා එළියට එනකොට, මේ නෝටි අනංගයා හරියට ඒ ළමයි වගේම ඇඳුං ඇඳගෙන, ඒ වගේම පොත් ටිකක් අතින් අරගෙන කළු පාට කබායකුත් දාගෙන ඒ ළමයි එක්කම යනවා. කාටවත් පුළුවනැ එතකොට මේ නෝටි කොල්ලව අදුරගන්න. ඒ අයත් මෙයා ඒගොල්ලන්ගෙම එක්කෙනෙක් කියල හිතල අතින් අල්ලගෙන හරිම විනෝදෙන් යනවා. කියන්න දුකයි මේ නරක අනංගයා කොහොම හරි මේ ළමයි රවට්ටල, ඒ ළමයින්ගේ පපුවට එල්ලේ බලල ඊතල විදිනවා නේ. ඔව්. කාටවත්ම බේරිල්ලක් නැහැ. සත්තමයි.

සමහර වෙලාවට නාට්‍ය ශාලාවේ ලයිට් එක උඩ වාඩි වෙලා ඉන්න මේ හාදයා, හරියට පේන්නේ ලයිට් එක වගේමයි. පස්සේ තමා කාටත් වැරදුනයි කියල තේරෙන්නේ. ලස්සන, ලොකු, පොඩි උද්‍යාන වල, පාරේ තොටේ හෙමත් මේ හාදයා හැංගිල ඉන්නවා.

ඔන්න බලන්නකෝ. එක පාරක් මේ නෝටි අනංග කොල්ලා ඔයාගේ අම්මගෙයි තාත්තගෙයි පපුවටම එල්ලේ බලල ඊතලයක් විද්දා. නිකං අහල බලන්නකෝ.. ඔයාටම අහගන්න පුළුවන් මම කියන්නේ බොරුද කියලා. මේ අනංගය කොල්ලා ඇත්තටම මහ නරක ළමයෙක්.. ඔයාටත් බේරෙන්න බැරි වෙයි මෙයාගෙන් නං. ඒ තරංම නරකයා හොදේ. ඇත්තටම කාටවත්ම බේරෙන්න නං බැරිවෙනවා ඒක සිකුරුයි. ඔන්න හිතන්නකෝ එහෙනං, ඔයාගේ වයසක ආච්චි ඉන්නේ එයාටත් මෙයා පපුවටම බලල ඊතලයක් විද්දා. හැබැයි ඉතිං හුගක් කාලෙකට ඉස්සර තමා. ඇත්ත දැන්නං ඒ තුවාලේ හොද වෙලත් ගොඩාක් කල් ඇති. ඒ උනාට ආච්චිට කවදාවත් ඒ තුවාලේ නං අමතක වෙන්නේ නෑ. හම ගහන්න ඕන මේ නෝටි අනංග කොල්ලව..ඒකට කාරි නෑ. දැන් ඔයා දන්නවනේ මේ නෝටි අනංග කොල්ලා ගැන. ඔන්න පරිස්සං වෙන්න හරිනේ.

Hans Christian Andersen - The Naughty Boy